Szef Krajowej Administracji Skarbowej w dniu 28 lutego 2023 r. wydał interpretację (znak DOP3.8222.285.2020.HTCE) zmieniającą interpretację indywidualną z dnia 8 lutego 2018 r. wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków za zakupione reklamy.
Interpretacja z dnia 8 lutego 2018 r. została wydana wobec podatnika, który w swojej działalności gospodarczej wykorzystuje usługę pewnej platformy, która polega na dostarczaniu innym osobom, firmom, instytucjom przestrzeni na jego stronach internetowych w celach reklamowych. Wspomniana platforma ma charakter reklamowy, wyświetla na stronach www reklamy kontekstowe w postaci tekstów, bannerów oraz wideo. Z tego tytułu podatnik co miesiąc obciążany był opłatami, co do których samodzielnie generował fakturę. Fakturę podatnik pobierał z Menadżera Reklam w zakładce „Rozliczenia i metody płatności. Podatnik nie miał wówczas możliwości wpisania samodzielnie daty wystawienia, jak również nie była ona automatycznie generowana na pobranym dokumencie. Na fakturze widniała tylko data płatności, metoda płatności oraz identyfikator płatności, który umożliwia sprawdzenie za co została naliczona opłata.
Podatnik zwrócił się do organu z pytaniem czy może ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów poniesione wydatki za zakupione reklamy na portalu społecznościowym i zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów, jeśli na wystawionej przez portal fakturze nie widnieje data wystawienia faktury.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej powołując się na ustawę z dnia 11 marca 2004 r., w której prawodawca wskazał obowiązkowe elementy faktury, uznał, że skoro na wystawianych przez podatnika fakturach brakuje któregoś z elementów to Podatnik nie może wydatku z tytułu takiej faktury wpisać do księgi przychodów i rozchodów po stronie kosztów podatkowych.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej po 5 latach od wydania interpretacji przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jej nieprawidłowość i zdecydował się ją zmienić.
Szef KAS odwołał się do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której zdefiniowano koszty uzyskania przychodów jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła. W świetle tego przepisu przesłanką konieczną do zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie związku przyczynowego pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskanym przychodem, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Związek ten wykazać musi zarówno podatnik prowadzący księgi rachunkowe, jak i ten prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów.
Szef KAS stwierdził, że z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podatnik wykazał związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatków na reklamę a uzyskaniem przychodu ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Ponadto wydatki na reklamę nie zostały wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie przepisu art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Organ odniósł się także do dokumentowania poniesionych wydatków i ujmowania ich w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.. Rozporządzenie to określa rodzaje dowodów księgowych, stanowiących podstawę zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Faktura wystawiona zgodnie z odrębnymi przepisami, jest jednym z dowodów księgowych mogącym stanowić podstawę ujęcia poniesionego kosztu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
Szef KAS wskazał, że brak wskazania daty wystawienia faktury nie pozbawia jej skutków prawnych na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Nie ma tym samym przeszkód, aby faktura VAT, która nie zawiera daty jej wystawienia, mogła być ujęta w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jeśli na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określony wydatek kwalifikowany jest jako koszt uzyskania przychodów, to akt niższego rzędu jakim jest rozporządzenie, nie może tego zmienić. Na tej podstawie organ uznał, że stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej było nieprawidłowe.
Karolina Karaś
tel. 32 259 71 50
