W wydanej w dniu 28 maja 2020 r. interpretacji indywidualnej sygn. 0114-KDIP1-3.4012.160.2020.2.ISK DKIS zmienił zdanie w odniesieniu do uprawnienia podatników do wystawienia faktury do paragonu, którego kwota należności ogółem z danej sprzedaży nie przekracza kwoty w wysokości 450,00 zł lub 100 EURO.
Podatnik zwrócił się z zapytaniem czy przysługuje mu prawo wystawienia faktury do paragonów fiskalnych dokumentujących nabycie paliw silnikowych przez podatników VAT czynnych i podatników podatku od wartości dodanej zawierających numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer podatnika podatku od wartości dodanej wskazany na paragonie fiskalnym, gdy kwota należności ogółem z danej sprzedaży nie przekracza kwoty 450,00 zł lub 100 EURO (brutto)?
Podatnik wskazał, iż przysługuje mu prawo wystawienia faktury, bez narażania się na obowiązek zapłacenia w przyszłości sankcji, o których mowa w art. 106b ust. 5 ustawy VAT lub też sankcji karnych skarbowych, dokumentującej nabycie paliw silnikowych przez podatników VAT czynnych i podatników podatku od wartości dodanej zawierających numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer podatnika podatku od wartości dodanej wskazany na paragonie fiskalnym, gdy jednostkowa wartość nabywanych przez ww. klienta paliw silnikowych nie przekracza kwoty 450,00 zł lub 100,00 EURO.
DKIS zgodził się ze stanowiskiem Podatnika argumentując, że paragon dokumentujący sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, zawierający numer NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane dla faktury z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, stanowi fakturę uproszczoną, traktowaną jak zwykła faktura. W praktyce oznacza to, że nabywca otrzymuje paragon fiskalny dokumentujący sprzedaż, stanowiący jednocześnie fakturę uproszczoną. Paragon w takim przypadku zawiera bowiem wszystkie dane wymagane zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących oraz dodatkowo NIP nabywcy. W takiej sytuacji sprzedawca nie ma obowiązku wystawiania faktury do takiego paragonu stanowiącego fakturę uproszczoną. Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, należy uznać, że Wnioskodawca dokumentując sprzedaż dokonywaną na rzecz podmiotu będącego podatnikiem podatku VAT lub podatnikiem podatku od wartości dodanej na kwotę nieprzekraczającą 450 zł lub 100 euro (jeżeli kwota ta określona jest w euro) paragonem fiskalnym zawierającym numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer podatnika podatku od wartości dodanej nabywcy oraz pozostałe dane wymagane ustawą, ma prawo do wystawienia tzw. „zwykłej” faktury do takiego paragonu fiskalnego, o ile nabywca zwróci Wnioskodawcy paragon fiskalny zawierający NIP tego nabywcy.
Na podstawie jednej interpretacji nie sposób przesądzić, że obecnie obowiązywać będzie stanowisko o możliwości wystawiania faktury do „faktury uproszczonej”. Należy mieć na uwadze, że jeszcze tydzień wcześniej, w interpretacji z dnia 21 maja 2020 r. sygn. 0114-KDIP1-3.4012.203.2020.1.MT, prezentowano stanowisko o braku możliwości takiego postępowania: ?faktura uproszczona jest równoznaczna z fakturą standardową, tym samym w chwili wydania nabywcy tzw. faktury uproszczonej Wnioskodawczyni wypełniła obowiązek wystawienia faktury zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT. Skoro sprzedaż na kwotę nieprzekraczającą 450 zł została udokumentowana paragonem fiskalnym zawierającym NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane ustawą o VAT, to nie powinno się z tytułu tej sprzedaży wystawiać dla nabywcy odrębnego dokumentu w postaci faktury standardowej. W konsekwencji, nieprawidłowym było wystawienie faktury do paragonu fiskalnego z nr NIP na kwotę 325,00 zł brutto.?
