Czy „korekta” zapłaty na rachunek spoza „białej listy” oznacza uniknięcie sankcji?

Czy podatnik, który zapłacił kontrahentowi na rachunek spoza „białej listy”, a następnie wystąpił o zwrot i dokonał zapłaty na rachunek, który znajduje się na „białej liście” uniknie sankcji?

Kwestia ta została poruszona w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 grudnia 2020 r. (0111-KDIB2-1.4010.400.2020.1.PB), w której wnioskodawca zajął następujące stanowisko: ?(?) konsekwencje związane z dokonaniem płatności na rachunek spoza Wykazu, poza wyłączeniami wskazanymi w ust. 4, realizują się w braku możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów lub konieczności odpowiedniego zwiększenia przychodów.

Brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na „Białej liście”, w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny ma charakter sankcyjny.

Co oznacza, że podatnicy powinni dokonywać płatności na rachunki znajdujące się na „Białej liście”, a w przypadku płatności dokonanej na rachunki spoza Wykazu, dokonać ich z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności lub złożyć zawiadomienie do naczelnika urzędu skarbowego, gdyż w przeciwnym razie nie będą mogli zaliczyć tych kosztów w poczet kosztów uzyskania przychodów. Zatem dokonywanie płatności na rachunki z „Białej Listy” można uznać za pożądaną przez ustawodawcę regułę postępowania podatników. W konsekwencji, wszelkie działania podjęte przez podatnika mające na celu urzeczywistnienie tej reguły i tym samym doprowadzenie do stanu w pełni zgodnego z przepisami należy uznać za dopuszczalne.

Tym bardziej, że przepisy Ustawy CIT nie uniemożliwiają zwrotu płatności, a następnie jej ponownego dokonania na rachunek bankowy wskazany na Białej liście w celu możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki jest tożsame z odpowiedzią na interpelację poselską nr 2109 z dnia 6 marca 2020 r. sygn. DD6.054.2.2020, w której Minister Finansów odpowiadając na pytanie ?Czy jeśli po dokonaniu wpłaty bez dochowania zasad zawartych w art. 15d ust. 1 pkt 2 oraz pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie ponowi wpłatę z dochowaniem wymogów określonych wyżej przywoływanymi przepisami, to czy zachowa prawo do ujęcia wydatków odpowiadających komentowanym wpłatom w kosztach podatkowych? wskazał, że: ?W świetle przedstawionego pytania pierwotne transakcje zapłaty zostały anulowane zarówno po stronie kupującego jak i sprzedającego. Następnie ponownie uregulowano należności z zachowaniem zasad określonych w art. 15d ust. 1 pkt 2 oraz 3 ustawy o CIT, co powinno skutkować zachowaniem prawa do uznania wydatków z tak przeprowadzonych transakcji jako koszty uzyskania przychodu?.

Na podkreślenie wagi tych wskazówek interpretacyjnych, zasługuje fakt, że odpowiedź na interpelację poselską wydał Minister Finansów, czyli ten sam organ, który opublikował w zakresie stosowania przedmiotowych przepisów ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów (objaśnienia podatkowe) wydawane na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 Ordynacji tj. ?Objaśnienia podatkowe z dnia 20 grudnia 2019 r. wykaz podatników VAT?.

Ważne stanowisko w sprawie, w którym organy podatkowe wskazują dokonanie ponownej płatności w celu zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów, zostało również wskazane w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 stycznia 2017 r. sygn. 0461-ITPB1.4511.864.2016.2.DR oraz interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 maja 2017 r. sygn. 0115-KDIT3.4011.33.2017.1.DW, w których organy wskazały, że w przypadku dokonania swoistej korekty przeprowadzenia płatności uwzględniającej rachunek płatniczy, należy transakcję uznać za opłaconą przelewem, co umożliwia zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacje te zostały wprawdzie wydane w odmiennym stanie prawnym, w którym dokonanie zapłaty z pominięciem rachunku bankowego (tj. zapłaty w gotówce) skutkowało brakiem możliwości zaliczenia takiej płatności w poczet kosztów uzyskania przychodów. Tym niemniej biorąc pod uwagę ich treść należy wskazać, że organy podatkowe nie wykluczają dokonania ponownej płatności mającej na celu doprowadzenie do stanu zgodnego z przepisami.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, w sytuacji gdy, Spółka dokonała płatności za faktury potwierdzające dostawy towarów lub świadczenie usług, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, przelewem na rachunki bankowe, które nie były zamieszczone w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b Ustawy VAT i nie złożyła przy pierwszej zapłacie należności na te rachunki zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji (wcześniej 117ba § 3), a następnie otrzyma zwrot zapłaconych kwot na rachunek bankowy oraz dokona ponownej płatności przelewem na rachunek bankowy znajdujący się w wyżej wskazanym wykazie zwanym „Białą Listą”; ponoszone koszty z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzone fakturami, nie podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wynikającego z art. 15d ust. 1 Ustawy CIT. Po dokonaniu ponownej płatności przelewem bankowym na rachunek znajdujący się w Wykazie, Spółka zaliczy wyżej wskazane koszty z tytułu nabycia towarów i usług w poczet kosztów uzyskania przychodów?.

Reasumując należy stwierdzić, że „korekta” przelewu na rachunek spoza „białej listy”, tj. zwrot środków i dokonanie przelewu na właściwy rachunek powinno uchronić podatnika od sankcji w podatku dochodowym, tzn. od wyłączenia możliwości uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu.