Dnia 28 października 2021 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał wyrok o sygn. III SA/Wa 895/21, w którym orzekł, że spółka jest uprawniona do rozpoznania na podstawie art. 18d ustawy z dni 15 lutego 1992 r. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.) do kosztów kwalifikowanych w postaci świadczeń oraz należnych z ich tytułu składek w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy danego pracownika w miesiącu poniesienia tych świadczeń oraz należnych z ich tytułu składek.
W rozpatrywanej przez WSA sprawie istotna jest przede wszystkim wykładnia art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Istota sporu między stronami sprowadza się do tego, czy podstawą ustalania kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. wypłacanych pracownikowi należności z tytułu stosunku pracy i im podobnych za okresy dłuższe niż miesiąc – np. kwartalne, półroczne, roczne (np. nagrody, premie) powinien być czas pracy przeznaczony przez pracownika na realizację działalności badawczo – rozwojowej (odnoszony do ogólnego jego czasu pracy) w miesiącu, w którym poniesione zostały przez podatnika należności z tytułu stosunku pracy i im podobnych oraz sfinansowane składki na ubezpieczenia społeczne, czy też czas pracy przeznaczony przez pracownika na realizację działalności badawczo – rozwojowej (odnoszony do ogólnego jego czasu pracy) w okresie, którego dotyczy wskazana należność.
Odniesienie się do przedstawionego problemu wymaga w pierwszej kolejności przywołania kluczowych przepisów znajdujących zastosowanie w sprawie, w tym przede wszystkim art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., którego prawidłowa wykładnia jest przedmiotem sporu w niniejszej sprawie.
Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
W ocenie WSA skoro analizowany przepis w pierwszej części odnosi się do określenia „w danym miesiącu”, a w dalszej części również posługuje się tym sformułowaniem, to należy przyjąć, że chodzi o ten sam miesiąc. Nie można przyjąć, że zwrot „w danym miesiącu” na końcu przepisu odnosi się do jakiegokolwiek innego miesiąca, ponieważ w przepisie nie został określony żaden inny miesiąc.
Katarzyna Wawrzonkiewicz
Specjalista ds. obsługi ubezpieczenia podatkowego
katarzyna.wawrzonkiewicz@isp-modzelewski.pl
tel. 22 517 30 76
