NSA w wyroku w składzie 7 sędziów z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 702/11 stwierdził, że oceniając czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie pozytywnego obrazu podatnika to koszty te mają charakter reprezentacyjny.
Sądy administracyjne często zajmowały się zagadnieniem dotyczącym wydatków o charakterze reprezentacyjnym lub reklamowym. Poniżej tezy z wybranych wyroków:
– wyrok WSA w Łodzi z dnia 28 sierpnia 2013 r. I SA/Łd 649/13:
„Koszty udziału zaproszonych gości w imprezach branżowych, w ramach których organizowane są uroczyste akademie, festyny, koncerty, sympozja techniczne, konkursy, zabawy, zawody sportowe, rajd rowerowy i samochodowy, zawody wędkarskie, turniej szachowy, zawody krótkofalowców oraz ogólnopolska spartakiada energetyki nie pozostają w związku z przychodami spółki. Zwyczajowe zapraszanie gości na takie imprezy ma na celu wykreowanie dobrego wizerunku spółki, jej działalności, zasobności, profesjonalizmu i wykreowanie pozytywnych relacji z zaproszonymi gośćmi. Wydatki ponoszone na taki cel to koszty reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., wyłączone przez ustawodawcę z kosztów uzyskania przychodów.”
– wyrok NSA z dnia 4 marca 2016 r. II FSK 3956/13:
„Wydatki ponoszone przez spółkę na organizację świąt branżowych o charakterze zamkniętym w części przypadającej na zaproszonych gości m.in. przedstawicieli władz i społeczności lokalnych oraz przedstawicieli firm współpracujących ze spółką mają charakter oficjalny, kształtują wizerunek firmy, powodujący pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne i jako wydatki reprezentacyjne na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.”
– wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2017 r. II FSK 3728/14:
„Przedsiębiorca ma prawo swobodnie oceniać jaki wydatek jest celowy z punktu widzenia osiągnięcia przychodu. Ocena ta powinna być respektowana przez organy, chyba że działań podatnika nie sposób zaakceptować z punktu widzenia wzorca racjonalnie działającego podmiotu.”
– wyrok NSA z dnia 28 marca 2017 r. II FSK 536/15:
„Przedsiębiorstwo nie zmniejszy przychodów o wydatki na występy artystyczne, jeśli mają one jedynie uświetnić jego imprezę promocyjną. Kosztem nie jest też udział osób, do których nie jest kierowana oferta.”
– wyrok NSA z dnia 28 marca 2017 r. II FSK 568/15:
„Nie może budzić wątpliwości, że wydatki poniesione na występy artystyczne zaproszonych gości specjalnych kształtują przede wszystkim wizerunek firmy, powodują pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy przez osoby, do których ten przekaz jest kierowany.”
– wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 września 2014 r. I SA/Po 15/14:
„”Reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Nie ma przy tym znaczenia kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności. Dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy.”
Zgodnie z powielanym wielokrotnie w orzecznictwie poglądem, dla oceny czy coś jest kosztem istotny jest cel poniesienia wydatku, a także to czy jest on ukierunkowany na osiągnięcie przychodów, względnie zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła i czy istnieje bezpośredni lub nawet pośredni związek między wydatkiem a przychodem. Przez sądy administracyjne jest on rozumiany zarówno jako wpływ na powstanie czy zwiększenie osiąganego przychodu, jak również jako przyczynienie się do zachowania jego źródła. W wyniku odwołania się do tzw. wykładni progospodarczej sądy nie mają już wątpliwości, że kosztem mogą być wydatki mające na celu wyeliminowanie, zmniejszenie czy też ograniczenie strat, które pomniejszają przychód. Warunkiem jest tylko to, czy działanie podatnika było w danym przypadku racjonalne, gospodarczo uzasadnione, co należy oceniać w indywidualnych okolicznościach danej sprawy.
