Ulga na ekspansję – przesłanki stosowania

W ramach nowej ulgi na ekspansję, określanej również jako ulga prowzrostowa, od dnia 1 stycznia 2022r. podatnikom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, którzy zwiększą przychody ze sprzedaży, względnie uzyskają przychody dzięki wprowadzeniu do sprzedaży nowych produktów bądź rozpoczęciu sprzedaży na nowym rynku, przysługuje odliczenie od podstawy obliczenia podatku wydatków faktycznie poniesionych w celu tegoż zwiększenia przychodów.

Ulga regulowana jest przepisami art. 26gb ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa z dnia 26 lipca 1991r.”) i odpowiednio art. 18eb ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa z dnia 15 lutego 1992 r.”) dodanymi ustawą z dnia 29 października 2021r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (dalej: „ustawa z 29 października 2021r.”).

Wynikające z tych przepisów odliczenie ma charakter warunkowy i limitowany. Dotyczy bowiem wyłącznie wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej, a jednocześnie nie może przekraczać 1 000 000 zł w roku podatkowym. Ograniczony jest również katalog poniesionych wydatków rozliczanych w ramach ulgi. Niemniej w przypadku podatników podatku dochodowego od osób fizycznych ulga ta jest dostępna bez względu na to czy podatnik stosuje opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej na zasadach ogólnych, czy też podatkiem liniowym.

Zgodnie z definicją zamieszczoną w art. 18eb ust.2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. oraz analogicznym unormowaniem z art. 26gb ust.2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. ulga odnosi się wyłącznie do wytwarzanych przez podatnika produktów materialnych, a więc nie znajduje zastosowania do działalności handlowej, tj. sprzedaży produktów nabytych uprzednio od innych producentów. Bez znaczenia pozostaje natomiast to, czy stosowana przez podatnika technologia wytwarzania jest efektem działań innowacyjnych, działalności B+R producenta, czy też opiera się np. na pozyskanych przezeń w przeszłości licencjach.

Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. oraz odpowiednio art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. W konsekwencji z ulgi na ekspansję nie mogą skorzystać ci przedsiębiorcy, którzy dokonują sprzedaży na rzecz podmiotów powiązanych.

Zgodnie z nowymi przepisami obu ustaw o podatkach dochodowych do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów zaliczone zostały wydatki z tytułu:

• uczestnictwa w targach poniesione na: organizację miejsca wystawowego, zakup biletów lotniczych dla pracowników oraz zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;
• działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;
• dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;
• przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;
• przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Podatnik, który zastosował odliczenie musi spełnić warunek skutku, co oznacza, że w okresie dwóch kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, musi zwiększyć krajowe przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów. Niemniej, wystarczające jest osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Przy ustalaniu spełnienia powyższego warunku uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. W rezultacie wszelkie przychody uzyskane ze sprzedaży własnych produktów, ale za granicą, nie są brane pod uwagę. Brak spełnienia warunku dotyczącego zwiększenia krajowych przychodów ze sprzedaży produktów powoduje, że podatnik, który skorzystał z odliczenia, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej w zeznaniu rocznym.

W ramach ulgi na ekspansję rozliczane mogą być wyłącznie wydatki, które zostały poniesione po 31 grudnia 2021 r. Ulga na ekspansję rozliczana jest w systemie rocznym – w zeznaniu za ten rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. Z kolei w przypadku wystąpienia straty lub gdy wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących podatnikowi odliczeń – prawo do odliczenia (w całej kwocie lub w pozostałej części) przysługiwać będzie jeszcze przez 6 lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Całość kosztów, które podatnik zamierza odliczyć w ramach prezentowanej ulgi należy wykazać w załączniku do zeznania podatkowego.

Po raz pierwszy podatnicy będą mieli prawo skorzystać z odliczenia w zeznaniu podatkowym za rok 2022.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu