10. Posiadanie oleju opałowego w zbiorniku a obowiązek zapłaty podatku akcyzowego.
W wyroku z dnia 25 stycznia 2017 r. (sygn. I GSK 1506/15) NSA stwierdził, że za użycie olejów opałowych niezgodne z przeznaczeniem uważa się ich posiadanie lub sprzedaż ze zbiornika podłączonego do odmierzacza paliw, w rozumieniu art. 88 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym. W ocenie Sądu nie tylko zatem sprzedaż, ale samo posiadanie oleju opałowego w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw rodzi powstanie zobowiązania podatkowego i obowiązek zapłaty akcyzy.
W skardze kasacyjnej, podatnik zarzucił naruszenia art. 88 ust. 5 ustawy przez niewłaściwe zastosowanie, co zostało spowodowane błędną wykładnią, polegającą na uznaniu, że skarżący dopuścił się niezgodnego z przeznaczeniem wykorzystania oleju opałowego. NSA wskazał, że w rozpoznawanej sprawie spór sprowadzał się do ustalenia, czy prawidłowo przyjęto istnienie po stronie skarżącej obowiązku zapłaty zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu zużycia oleju opałowego niezgodnie z przeznaczeniem.
Sąd wskazał, że warunkiem uprawniającym do zastosowania preferencyjnej stawki akcyzy jest przeznaczenie tych wyrobów na cele grzewcze. Stosownie do art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy, w przypadku użycia oleju opałowego do celów napędowych, z wyłączeniem celów żeglugi, podstawą opodatkowania jest ich ilość, wyrażona w litrach, która może być przechowywana w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw lub w zbiorniku pojazdu bądź innego środka przewozowego. Za użycie olejów opałowych, o których wyżej mowa, niezgodne z przeznaczeniem uważa się ich posiadanie lub sprzedaż ze zbiornika podłączonego do odmierzacza paliw, w rozumieniu art. 88 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym. W ocenie Sądu należało zgodzić się z organami, że nie tylko sprzedaż, ale samo posiadanie oleju opałowego w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw rodzi powstanie zobowiązania podatkowego i obowiązek zapłaty akcyzy. W takiej sytuacji obowiązkiem organu podatkowego jest wykazanie, że podatnik posiadał zbiornik, do którego był zrzucany olej opałowy i do którego podłączony był odmierzacz paliw, a nie to, w jaki sposób oleje opałowe zostały zużyte.
W myśl art. 88 ust. 5 ustawy, za odmierzacz paliw określony w odrębnych przepisach uznaje się instalację pomiarową przeznaczoną do tankowania pojazdów silnikowych, małych łodzi i małych samolotów. Posłużenie się w tym przepisie zwrotem „przeznaczone do tankowania” nie oznacza, że opodatkowanie ustawodawca uzależnia od stwierdzenia użycia odmierzacza do tankowania pojazdów silnikowych, małych łodzi i małych samolotów.
Mówiąc o „przeznaczeniu instalacji pomiarowej” chodzi bowiem zdaniem NSA o takie obiektywne, konstrukcyjne cechy tego urządzenia i takie jego właściwości techniczne, które umożliwiają (pozwalają) na zatankowanie pojazdu samochodowego, małej łodzi lub samolotu, niezależnie od tego do jakich faktycznie celów urządzenie to zostało przez podatnika zainstalowane i jest używane. Definicja odmierzacza paliw zawarta w art. 88 ust. 5 ustawy, odsyłającym do odrębnych przepisów, należy przyjąć rozporządzenie w sprawie zasadniczych wymagań dla przyrządów pomiarowych.
Sąd uznał w przedmiotowej sprawie, że zawarte w ust. 1 pkt 1.1 ppkt 6 i ust. 9 załącznika nr 5 wspomnianego rozporządzenia wyjaśnienie pojęcia odmierzacza paliw oraz warunki jakie winien spełniać, zostało przez organy prawidłowo zinterpretowane. Tym samym, skoro podłączona u skarżącego do zbiornika zawierającego olej opałowy instalacja posiadała urządzenie pomiarowe wyposażone w licznik wskazujący ilość wydanych litrów i wąż zakończony pistoletem nalewczym, to taką konstrukcję, pozwalającą na tankowanie samochodów, należało uznać za odmierzacz paliw, o którym mowa w art. 88 ust. 5 ustawy.
Agata Strocka
Konsultant podatkowy
Główny specjalista
w Dziale Audytu Podatkowego
agata.strocka@isp-modzelewski.pl
tel.: (22) 517 30 69
