Aport wyrobów węglowych nabytych do celów opałowych a podatek akcyzowy

Czy aport, którego przedmiotem są wyroby węglowe nabyte przez wnoszącego aport do celów opałowych powoduje powstanie obowiązku zapłaty z tego tytułu podatku akcyzowego?

W przedmiotowej kwestii wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 22 czerwca 2021 r. (0111-KDIB3-3.4013.64.2021.2.MK). Jak wskazał Organ: ?Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że wyroby węglowe, które Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do nowo utworzonej spółki to wyroby węglowe, które Wnioskodawca nabył do celów opałowych w ramach zwolnienia z opodatkowania akcyzą na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy.

Podstawą prawną tego nabycia był art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Jak wskazał Wnioskodawca, przy nabyciu spełnione zostały wszystkie warunki do zastosowania zwolnienia, w szczególności, Wnioskodawca złożył oświadczenie, że nabywane wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy. Oświadczenie zostało złożone zarówno w treści umowy kupna – sprzedaży zawartej z pośredniczącym podmiotem węglowym, jak i w formie pisemnego oświadczenia dołączonego do faktury dokumentującej sprzedaż.

Przedstawiony zatem opis sprawy pozwala jednoznacznie stwierdzić, że nabywając w ramach zwolnienia od akcyzy wyroby węglowe, Wnioskodawca złożył oświadczenie (zarówno w treści umowy kupna – sprzedaży, jak i w formie pisemnego oświadczenia dołączonego do faktury dokumentującej sprzedaż), na mocy którego zobowiązał się do zużycia wyrobów węglowych zgodnie z przeznaczeniem – do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zmiana tego przeznaczenia, zgodnie z wolą ustawodawcy powoduje, że względem wyrobów węglowych, których zmiana przeznaczenia dotyczy, powstanie obowiązek podatkowy na podstawie art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy, a Wnioskodawca stanie się podatnikiem zobowiązanym do uiszczenia podatku akcyzowego, o czym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy.

Organ nie podziela zatem stanowiska Wnioskodawcy, że planowane działanie – wniesie aportem do spółki zależnej wyrobów węglowych w zamian za udziały tej spółki – nie będzie rodzić obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.

Argumentując swoje stanowisko, Wnioskodawca opiera je na analizie art. 9a ust. 2 ustawy, tj. katalogu czynności uznawanych przez ustawodawcę za sprzedaż. Niemniej w sprawie, obowiązek podatkowy powstanie z innego tytułu – na podstawie zmiany przeznaczenia uprawniającego do zwolnienia.

Jak wynika, z opisu sprawy, pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu była sprzedaż wyrobów węglowych Wnioskodawcy. Sprzedaż ta objęta jednak została zwolnieniem, dla zastosowania którego zostały spełnione wszystkie warunki do jego zastosowania. Oznacza to, że odpowiedzialność za zużycie nabytych wyrobów węglowych w ramach zwolnienia spoczywa od momentu nabycia tych wyrobów na Wnioskodawcy – finalnym nabywcy węglowym. Tak długo jak nie zmieni on przeznaczenia nabytych wyrobów węglowych, tak długo nie powstanie u niego obowiązek podatkowy.

Nie oznacza to jednak, że Wnioskodawca ma prawo do przekazania tych wyrobów innemu podmiotowi bez konsekwencji na gruncie podatku akcyzowego, nawet wówczas, gdy podmiot któremu Wnioskodawca przekaże wyroby węglowe, zużyje wyroby do tych samych celów. Podmiot bowiem, któremu Wnioskodawca przekaże wyroby węglowe (nastąpi wniesienie aportem do nowo utworzonej spółki – nastąpi przeniesienie posiadania i własności na inny podmiot), będzie odrębnym od Wnioskodawcy podmiotem prawa handlowego, posiadającym odrębny od Wnioskodawcy numerem identyfikacji podatkowej (NIP), który jest podstawowym wyróżnikiem określającym danego podatnika. Podmiot ten nie będzie mógł również wykazać się oświadczeniem warunkującym w istocie nabycie wyrobów węglowych w ramach zwolnienia od opodatkowania akcyzą.

Organ zwraca uwagę, że finalny nabywca węglowy, który nabywa wyroby węglowe w ramach zwolnienia z opodatkowania akcyzą, ma równocześnie status podmiotu zużywającego, tj. podmiotu, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia (art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy).

Analiza zatem definicji podmiotu zużywającego oraz finalnego nabywcy węglowego w powiązaniu z przepisami dotyczącymi zwolnienia wyrobów węglowych wyraźnie wskazuje, że podmiot posiadający te statusy obowiązany jest zużyć wyroby węglowe zgodnie ich przeznaczeniem, które zadeklarował w momencie ich nabycia, składając stosowne oświadczenie.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika natomiast, że taka sytuacja nie będzie miała miejsca. Wnioskodawca bowiem zamiast zużyć wyroby węglowe zgodnie z przeznaczeniem (które nabył w ramach zwolnień), zamierza cześć z nich wnieść aportem do nowo utworzonej spółki. Wnioskodawca nie dokona zatem zużycia zgodnie z przeznaczeniem części nabytych w ramach zwolnienia wyrobów węglowych. W konsekwencji do tej części wyrobów węglowych, które Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do nowo utworzonej spółki, powstanie obowiązek podatkowy. Przy czym w sprawie obowiązek podatkowy powstanie nie tyle na skutek jednej z czynności uznawanych za sprzedaż (zawartych w art. 9a ust. 2 ustawy) lecz na podstawie zmiany przeznaczania, tj. czynności o której mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy – użycia wyrobów węglowych nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu.

Organ zwraca uwagę na jeszcze jeden aspekt opodatkowania wyrobów węglowych. Wolą ustawodawcy, wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych podlegają podatkowi akcyzowemu, który co do zasady staje się wymagalny w momencie dostawy do finalnego konsumenta – finalnego nabywcy węglowego. Intencją prawodawcy było zatem uchwycenie momentu możliwie zbliżonego do konsumpcji wyrobów węglowych, podobnie jak w wypadku innych wyrobów akcyzowych (energii elektrycznej i wyrobów gazowych). Równocześnie ustawodawca przewidział szereg zwolnień, które umożliwią uwolnienie od podatku akcyzowego, przy czym zwolnienia te zostały jasno i precyzyjnie uwarunkowane. Naruszenie tych warunków czy też zmiana przeznaczenia dokonana już po nabyciu wyrobów węglowych, niesie ze sobą konsekwencje w postaci powstania obowiązku podatkowego, pomimo że na wcześniejszym etapie wyroby zostały zwolnione z opodatkowania akcyzą. Przepisy normujące zatem te kwestie są zabezpieczeniem ustawodawcy przed nieuprawnionym wykorzystaniem wyrobów węglowych, które co do zasady winny podlegać opodatkowaniu akcyzą.

Organ równocześnie zaznacza, że przepisy akcyzowe dają możliwość Wnioskodawcy zwrotu wyrobów węglowych nabytych w ramach zwolnień. Umożliwi to z kolei nowo utworzonej spółce nabycie wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia, o ile będą spełnione ku temu ustawowe przesłanki?.

Należy zatem uznać, że wykorzystanie wyrobów węglowych nabytych ze zwolnieniem od podatku akcyzowego w związku z ich przeznaczeniem do celów opałowych generuje co do zasady obowiązek zapłaty z tego tytułu podatku. Bez wpływu pozostaje fakt, iż podmiot, do którego wniesiono aport wykorzysta te wyroby węglowe do własnych celów opałowych.

Wróć do spisu treści serwisu