Otrzymanie 100% należności jest przychodem podatkowym, gdy ma ona charakter definitywny.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Jednocześnie ? stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 1 tej ustawy ? do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
Przychód podatkowy ? zgodnie z art. 12 ust. 3a powołanej ustawy ? powstaje w dacie najwcześniejszego z następujących zdarzeń: wydania rzeczy, wystawienia faktury albo uregulowania należności. W wyroku NSA z dnia 11 grudnia 2014 r. (II FSK 2697/12) Sąd uznał, że ?Wymienione w art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p. zdarzenia określające datę powstania przychodu, są od siebie niezależne, nie warunkują się wzajemnie, a po spełnieniu jednego z nich, pozostałe nie mają wpływu na datę powstania przychodu.?
Tak wynika np. z interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 października 2018 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.383.2018.1.AZ oraz z dnia 13 marca 2018 r., nr 0114-KDIP2-3.4010.32.2018.1.PS. W drugiej z tych interpretacji organ podatkowy stwierdził: „(…) Sensem (…) wyłączenia z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT jest niedopuszczenie do sytuacji, w ramach której dane przysporzenie majątkowe pozbawione cechy definitywności zostałoby uznane za przychód podatkowy. (…) W unormowaniu tym chodzi (…) o takie zdarzenia gospodarcze, co do których zapłata w momencie jej dokonywania nie jest ostateczna, albowiem osoba wpłacająca dane przysporzenie ma możliwość wycofania się z usługi czy też dostawy towarów. Do czasu zatem wykonania usługi/dostawy towaru podatnik nie ma pewności, iż dana należność ma charakter definitywny (bezzwrotny). W konsekwencji, zastosowanie powyższej normy do wskazanej powyżej sytuacji wydaje się być w pełni racjonalne i dające prawną podstawę do przesunięcia terminu rozpoznania przychodu podatkowego. (…) świadczenie zaliczkowe zakłada zwrot, w sytuacji gdy druga strona odstępuje od umowy. Również w ramach przedpłaty, która zakładać może obowiązek uiszczenia całej ceny przed dokonaniem usługi (dostawy towarów), konieczne jest dopuszczenie możliwości zwrotu świadczenia wraz z odstąpieniem od umowy. (…)”.
W kontekście powyższego przyjmuje się, że otrzymanie zaliczki/przedpłaty, w tym 100%, która nie ma charakteru definitywnego/ostatecznego, nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego (ww. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 13 marca 2018 r., a także interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 4 lipca 2018 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.164.2018.2.ŚS).
Andrzej Łukiańczuk
Doradca podatkowy nr 10266
andrzej.lukianczuk@isp-modzelewski.pl
tel. 22 517 30 60 wew. 129