Osobom posiadającym status pracownika, uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy, przysługuje co do zasady ? zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ? odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.
W dniu 8 lipca 2020 r. Dyrektor KIS wydał interpretację indywidualną (0115-KDIT2.4011.366.2020.1.KC), dotyczącą możliwości zaliczenia kosztów zastępstwa procesowego i obsługi prawnej do kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawca w 2019 r. uzyskał wysokie przychody z tytułu stosunku pracy będące wynikiem wygranego procesu z pracodawcą o przywrócenie do pracy, stanowiące ponad dwuletnie pobory oraz odprawę emerytalną. Droga do uzyskania tychże świadczeń wiodła przez długotrwały i kosztowny proces sądowy. Poniesione w 2017 r. i 2018 r. koszty zastępstwa procesowego i obsługi prawnej (stosownie udokumentowane) wyniosły 24 600 zł i nie zostały mu w jakiejkolwiek formie zwrócone. Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodu.
W odpowiedzi Dyrektor KIS wskazał, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania ogólna zasada ustalenia kosztów wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. Zatem wnioskodawca w związku z uzyskaniem w następstwie wygranego procesu o przywrócenie do pracy przychodów ze stosunku pracy w postaci wynagrodzenia i odprawy emerytalnej nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatków na zastępstwo procesowe oraz obsługę prawną poczynionych w celu dochodzenia tych świadczeń.
