Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. definiuje działalność gospodarczą (art. 5a pkt 6 ustawy) wskazując, że ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Należy wskazać, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym przepisie daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie następujących warunków:
- zarobkowy charakter – wykonywanie działalności gospodarczej ma na celu osiąganie zysków, wobec czego działalność, która nie ma charakteru zarobkowego, nie jest działalnością gospodarczą; jednocześnie jednak rezultat (dochód lub strata) nie ma znaczenia;
- przedmiot działalności – ustawodawca wymienił w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. szereg działalności uznawanych za działalność gospodarczą – katalog jest na tyle szeroki, że praktycznie wszystko, co się robi, mieści się w tym katalogu;
- prowadzenie we własnym imieniu – działalnością gospodarczą nie jest świadczenie usług przez podmioty zależne (np. pracowników, zleceniobiorców); nie ma natomiast przeszkód, żeby za działalność gospodarczą uznać pośrednictwo czy ajencję;
- zorganizowanie – działalność gospodarcza wymaga określonego miejsca (siedziba, sklep, warsztat), organizacji pracy (zatrudnianie pracowników, zleceniobiorców), zawierania umów z kontrahentami, stworzenia strony internetowej itp.;
- ciągłość – wykonywanie działalności gospodarczej nie jest jednorazowym zdarzeniem; wymaga ono wykonywania szeregu czynności, bardzo często powtarzalnych i rozciągniętych w czasie;
- niezaliczenie do innych źródeł przychodów.
Z powyższego wynika, że działalność gospodarczą można prowadzić w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. bez formalnej rejestracji tej działalności. Należy jednakże zauważyć, iż istnieją przypadki, gdy dana działalność nie będzie uznana za gospodarczą, mimo jej formalnego zarejestrowania. W myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
- odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
- są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
- wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
