Okazjonalny przywóz paliwa a postępowanie dowodowe

Z brzmienia art. 126 rozporządzenia Rady (WE) nr 1186/2009 wynika, że to osoba zainteresowana jest zobowiązana do przedstawienia właściwym organom dowodów, że spełnione zostały warunki do zastosowania zwolnienia celnego a zatem, że przywóz paliwa miał charakter okazjonalny, nie miał celu handlowego.

WSA w Białymstoku w dniu 10 października 2018 r. wydał wyrok (sygn. I SA/Bk 454/18) w przedmiocie określenia kwoty należnego podatku akcyzowego, opłaty paliwowej i podatku od towarów i usług z tytułu importu oleju napędowego. Sąd rozpatrywał sprawę kierowcy (Skarżący), który w oddziale celnym dokonał ustnych zgłoszeń celnych o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu ze zwolnieniem z należności celnych i podatkowych towaru w postaci oleju napędowego w łącznej ilości 700 litrów, przywiezionego w zbiorniku paliwa pojazdu. Z analizy danych zawartych w protokołach z kontroli paliwa znajdującego się w zbiorniku pojazdu prywatnego wjeżdżającego na obszar celny Unii oraz danych zawartych w systemie informatycznym odpraw celnych SOC-0 wynikało, że kierowca we wskazanym okresie dokonał 7 zgłoszeń celnych w kilkudniowych odstępach i za każdym razem deklarował przywóz paliwa w ilości 100 litrów w ramach zwolnienia z cła.

W oparciu o zapisy w protokołach z kontroli stwierdzono, że w badanym okresie pojazd Skarżącego przejechał 1.919 km, a Skarżący w tym czasie wprowadził na obszar celny UE w zbiorniku pojazdu i przenośnym kanistrze 700 litrów oleju napędowego. Podczas wprowadzenia paliwa zadeklarował średnie jego zużycie na 100 km w ilości od 10 do 12 litrów. Zatem ilość wprowadzonego na obszar celny UE oleju napędowego okazała się niewspółmiernie wysoka, w porównaniu z ilością przejechanych przez pojazd kilometrów.

Zdaniem Sądu, w toku postępowania Skarżący ? poza własnym oświadczeniem ? nie przedstawił dowodów uzasadniających konieczność częstego przekraczania granicy, ani dowodów wskazujących, że całe przewożone paliwo zostało zużyte na potrzeby pojazdu. Mając powyższe na uwadze Sąd stwierdził, iż organy po przeprowadzeniu postępowania dowodowego zasadnie uznały, że Skarżący nie mógł skorzystać ze zwolnień celnych, gdyż przywóz paliwa nie miał charakteru okazjonalnego. Odnosząc się zaś do kwestii dowodowych, Sąd wskazał: Z akt sprawy nie wynika, aby na zbiorniku paliwa pojazdu V. o nr rej. (?) były zakładane zamknięcia celne, a zatem nie było przesłanek do uznania, że deklarowane paliwo, w przeważającej większości, z powrotem opuszczało obszar celny Unii Europejskiej. Wskazać przy tym należy, na niekonsekwencję Skarżącego i brak logiki w jego wyjaśnieniach. Skoro, Skarżący twierdził że deklarowane paliwo prawie w całości (za wyjątkiem zużytego na obszarze Polski) wywoził z powrotem na Białoruś, to paliwo to ciągle musiało się znajdować w zbiorniku pojazdu. Tym samym nie było konieczności dotankowywania pojazdu, a jak wynika z akt sprawy, Skarżący każdorazowo przekraczał granicę państwa z zatankowanym do pełna zbiornikiem paliwa oraz dodatkowo posiadał 10 litrowy kanister. Skoro Skarżący nie zużywał całości wwożonego do Polski oleju napędowego, nieracjonalnym było każdorazowe deklarowanie na granicy 100 litrów oleju napędowego, skoro ten sam olej napędowy, był już zadeklarowany przy wcześniejszym przekroczeniu granicy a dodatkowo brak było konieczności przewożenia paliwa w dodatkowym kanistrze. Tym samym, twierdzenia Skarżącego, jakoby wywoził paliwo z powrotem na Białoruś należało uznać za gołosłowne, mające na celu wyłącznie poprawę jego sytuacji procesowej.

Wróć do spisu treści serwisu