Dnia 4 września 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej sporządził interpretację indywidualną dotyczącą opodatkowania w przypadku obciążenia przewoźnika za nierozliczone palety.
W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest spółką kapitałową, prowadząca działalność w zakresie transportu i spedycji. Podatnik w ramach prowadzonej działalności spedycyjnej zleca przewoźnikom wykonanie usługi transportowej na terenie Polski. Transport odbywa się pomiędzy magazynem głównym kontrahenta Podatnika a sklepami detalicznym kontrahenta. Transportowany ładunek znajduje się na paletach, z których przewoźnik musi się rozliczyć na podstawie prawidłowo wypełnionego kwitu paletowego. Rozliczenie polega na obowiązku zdania w miejscu załadunku pustych palet w ilości odpowiadającej liczbie palet z towarem pobranych na załadunku przez przewoźnika tj. w liczbie wynikającej w kwitu paletowego. W wyniku czego dochodzi do wymiany palet. Przewoźnik musi się rozliczyć z Podatnikiem a Podatnik ze swoim kontrahentem.
Jak wskazał organ w uzasadnieniu: ?Wskazać należy, że aby mówić o dostawie towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy musi nastąpić czynność polegająca na przeniesieniu prawa do rozporządzania (dysponowania) towarem jak właściciel, co wiąże się z możliwością faktycznego dysponowania rzeczą przez nabywcę. W analizowanej sprawie nie dochodzi do przekazania ekonomicznego władztwa nad towarami. W rozpatrywanym przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną ? świadczeniem w zamian za wynagrodzenie, gdyż należność obciążająca Przewoźnika nie wiąże się z żadnym świadczeniem na rzecz Przewoźnika. Mają one charakter jednostronny i są związane z odpowiedzialnością Przewoźnika wynikającą z przepisów prawa oraz przyjętych przez strony postanowień umownych. Stanowią one rodzaj rekompensaty za straty poniesione przez Wnioskodawcę, nie zaś wynagrodzenie bezpośrednio związane z dostawą towarów. Z treści wniosku wynika, że przedmiotowe palety służą wyłącznie do przewozu przez Przewoźnika towarów do kontrahenta, a Przewoźnik nie dysponuje faktycznie paletami. Tym samym wypłacana przez Przewoźnika należność nie stanowi wynagrodzenia za dostawę towarów.
Jednocześnie czynności będące przedmiotem wniosku nie spełniają przesłanek pozwalających uznać je za świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Jak wskazano, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek zobowiązaniowy pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Zatem odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy świadczącym usługę i jej beneficjentem istnieje stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne. W przedstawionych okolicznościach sprawy elementy powyższe nie występują. Pomiędzy Wnioskodawcą i Przewoźnikiem nie powstaje żaden stosunek prawny, z którego wynikałoby zobowiązanie do jakichkolwiek świadczeń wzajemnych, w zamian za wykonanie których powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Tym samym w niniejszej sprawie nie dochodzi również do świadczenia usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.
Zatem przedmiotowe opłaty, którymi Wnioskodawca obciąża Przewoźnika w przypadku niedostarczenia palet do miejsca załadunku, mają charakter czynności jednostronnej i nie wiążą się z otrzymaniem przez Przewoźnika świadczenia wzajemnego w postaci dostawy towarów czy świadczenia usługi. Tak więc nie jest spełniona przesłanka istnienia związku pomiędzy zapłatą przez Przewoźnika określonej kwoty pieniężnej a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że zapłata tych kwot podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym, przedmiotowe opłaty z tytułu nierozliczenia palet przez Przewoźnika nie stanowią wynagrodzenia za dostawę towaru bądź świadczenie usług, o których mowa w art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.?
W podsumowaniu organ podkreślił: ?Należy więc stwierdzić, że kary umowne za nierozliczenie palet, pełniące funkcję odszkodowawczą (rekompensacyjną) za poniesione straty, nie mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej kary umowne za nierozliczenie palet.?
