Ustawa definiuje trwałe związanie z gruntem jako takie połączenie obiektu budowlanego z gruntem, które zapewnia mu stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym, mogącym go zniszczyć, spowodować przemieszczenie lub przesunięcie się na inne miejsce.
Przesłanka ta jest elementem definicji budynku, a ponadto występuje przy kilku typach obiektów, które traktować należy jako budowle, np. obiekt kontenerowy trwale związany z gruntem; wolno stojące trwale związane z gruntem: instalacja przemysłowa, tablica reklamowa, urządzenie reklamowe.
Definicja nawiązuje do tez z orzecznictwa, w ramach których dokonywano wykładni tego pojęcia na tle przepisów obowiązujących przed dniem 1 stycznia 2025 r. W tym zakresie orzecznictwo przyjęło restrykcyjne podejście, gdyż w wielu przypadkach wystarczające jest np. żeby wiatr nie doprowadził do przesunięcia obiektu, aby traktować go jako podlegający opodatkowaniu.
Element trwałego związania z gruntem jest istotny również w kontekście ustalania własności budowli np. na dzierżawionych gruntach. W tym zakresie należy opierać się na rozumieniu tego pojęcia zgodnie z kodeksem cywilnym, a więc z uwzględnieniem aspektu technicznego i temporalnego (aspekt czasu umowy dzierżawy i ewentualnego obowiązku likwidacji naniesień przez dzierżawcę).

Skontaktujemy się z Tobą w najbliższym dniu roboczym aby porozmawiać o Twoich potrzebach i dopasować do nich naszą ofertę.
Jest to elektroniczny tygodnik podatkowy, udostępniany Subskrybentom w każdy poniedziałek w formie newslettera.