Upominki przekazywane okazjonalnie pracownikom jako niestanowiące ich przychodu

W dniu 14 lutego 2024 r. DKIS wydał interpretację indywidualna sygn. 0112-KDIL2-1.4011.39.2024.2.DJ w zakresie obowiązków płatnika w podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na stosowany model sprzedaży, Wnioskodawca zatrudnia pracowników, którzy są niezbędni do realizacji celów gospodarczych Ze względu na wypłatę wynagrodzeń za pracę na rzecz zatrudnionych pracowników Wnioskodawcy występuje w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zamierza przekazywać prezenty (upominki) w następujących sytuacjach:

– pracownikowi, który w danym roku osiąga wieloletni staż pracy w firmie taki jak np.: 5,10, ect;

– pracownikowi, zawierającemu związek małżeński;

– pracownikowi, któremu urodziło się dziecko;

– pracownikowi odchodzącemu z pracy;

– pracownikowi, któremu zmarła bliska osoba (kwiaty, wieńce, wiązanki);

– pracownikowi z okazji świąt przykładowo Wielkanoc, Boże Narodzenie.

Wnioskodawca nie wyklucza przekazywania upominków również w przypadku innych wyjątkowych dla pracowników okoliczności niż wymienione powyżej. Prezent zawsze stanowić będzie formę gratulacji, uhonorowania pracownika Wnioskodawcy i sprawienia mu przyjemności lub wyrażenia podziękowania bądź złożenia kondolencji we wskazanych przypadkach. Prezenty będą wydawane okolicznościowo. Sam prezent i jego wartość nie mają związku z wykonywaną pracą ani jej rezultatami. Wręczanie upominków będzie zwyczajem zakładowym, nieuregulowanym w przepisach wewnętrznych. Pracownikowi w związku z tym nie będzie przysługiwało roszczenie wobec Wnioskodawcy o wydanie prezentu – inaczej niż ma to miejsce w przypadku roszczenia o wypłatę wynagrodzenia.

Nabycie upominku będzie następowało ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Prezent nie będzie stanowił dla pracowników dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę. Przekazywanie prezentu odbywać się będzie na przykład w ramach uroczystych spotkań mających na celu uhonorowanie obdarowanych i sprawienie im przyjemności. Wraz z przedmiotem przekazywane będą oficjalne podziękowania lub życzenia (w zależności od okoliczności) Wnioskodawcy dla poszczególnych obdarowanych.

Otrzymywanie tego rodzaju prezentu przez pracowników nie będzie wynikało z zawartych z Wnioskodawcą umów o pracę, regulaminu pracy lub innych aktów wewnętrznych Wnioskodawcy. Obdarowany nie będzie mógł dochodzić wydania przedmiotu prezentu na podstawie żadnego stosunku prawnego ani roszczenia. Przekazywanie pracownikom prezentu ma być formą gratulacji, a nie elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązany jest Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o pracę. Celem Wnioskodawcy jest sprawienie pracownikom przyjemności w ważnym dla nich dniu.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość czy wręczane przez niego prezenty z okazji wskazanych powyżej będą stanowiły dla pracowników przychody ze stosunku pracy i czy w związku z powyższym, na Wnioskodawcy jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych ciążył będzie obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, upominki przekazywane okazjonalnie pracownikom nie będą stanowiły wynagrodzenia ze stosunku pracy i w związku z tym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

DKIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe i  podkreślił, że „(…) kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy.

„W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205). A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy, powołane przepisy prawa podatkowego oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, uznać należy, że planowane przekazywanie pracownikom prezentów(upominków), o których mowa we wniosku, a które nie będą stanowić elementu wynagrodzenia wynikającego z zawartej umowy o pracę lecz ich celem będzie uhonorowanie pracownika i sprawienie mu przyjemności lub wyrażenie podziękowania bądź złożenia kondolencji (w zależności od okoliczności) w ważnym dla niego dniu, co do zasady będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

 

W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość wręczonych pracownikom prezentów upominków) w okolicznościach wskazanych we wniosku, nie będzie stanowić dla nich przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem z ww. tytułu nie będą na Państwu ciążyć obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 32 ust. 1 ww. ustawy”.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu