Jeżeli zaliczka (przedpłata) na poczet przyszłych usług, które mają być wykonane w następnych okresach rozliczeniowych ma definitywny charakter, to przychód podatkowy powstaje w momencie jej otrzymania. Jeżeli tak dokonana wpłata ma charakter ostateczny, definitywny, to organy podatkowe zaliczą ją do przychodów z uwagi na spełnienie warunku „uregulowania należności”. Jeżeli natomiast powyższych cech dokonana zaliczka mieć nie będzie (ostateczność/definitywność), przychód w podatku dochodowym nie powstanie.
Jeśli łącząca strony transakcji umowa zawiera zapisy, które potwierdzają zaliczkowy charakter wpłat i ich niedefinitywny, nieostateczny charakter (zaliczki mogą być zwracane w szczególnych i uzasadnionych przypadkach), otrzymaną zapłatę z góry należy ująć jako przychód, lecz nie w momencie jej otrzymania, a dopiero w momencie wykonania usługi.
Zaliczkowy charakter wpłaty na poczet dostawy towaru lub usługi, która zostanie wykonana w następnym okresie sprawozdawczym, powinien wynikać z postanowień umowy zawartej przez strony (lub innego dokumentu, np. regulaminu). Jeśli takie właśnie są postanowienia umowne, wówczas nawet zaliczka obejmująca 100% ceny powinna być traktowana jako niestanowiąca przychodu podatkowego w dacie otrzymania. Pomimo wydawania przez pewien okres sprzecznych interpretacji w tej ostatniej kwestii, ostatnimi czasy fiskus również przychyla się do tego stanowiska. Potwierdza tym samym, że otrzymana 100% zaliczka nie ma charakteru definitywnego i ostatecznego oraz w określonych warunkach podlega zwrotowi, nie stanowi ona przychodu podatkowego.
