Zmiana rezydencji podatkowej polega na przeniesieniu do danego państwa swojego ośrodka interesów życiowych, przy czym musi to być realnie silniejsze powiązanie osobiste lub gospodarcze z tym krajem. Przeniesienie rezydencji podatkowej to również utrata centrum interesów osobistych oraz gospodarczych, czyli zerwanie lub ograniczenie więzi z innym państwem (dotychczasowym krajem rezydencji podatkowej). Przy czym, przy ośrodku interesów życiowych, spośród wielu czynników decydujące znaczenie ma to, gdzie jest tzw. ognisko domowe – współmałżonek oraz dzieci. Dlatego o zmianie centrum interesów osobistych przesądza przede wszystkim przeprowadzka wraz z rodziną do innego kraju z zamiarem zamieszkania tam na stałe.
Centrum, czyli „skoncentrowanie” interesów osobistych, należy rozumieć jako miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste. Powiązania osobiste to występowanie więzi rodzinnych, towarzyskich, podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej, itp. W praktyce, czynnikiem branym najczęściej pod uwagę jest obecność w Polsce współmałżonka, partnera lub małoletnich dzieci. Dopiero gdy podatnik nie ma rodziny, organy patrzą na miejsce, gdzie jest ośrodek interesów gospodarczych, czyli główne źródło zarobków.
Centrum interesów gospodarczych to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe.
Rezydencja podatkowa nie ma charakteru deklaratywnego, lecz związana jest z oceną całokształtu faktów i okoliczności. Ustalenie rezydencji podatkowej w indywidualnej sprawie wymaga zatem w każdym przypadku oceny wszystkich faktów i okoliczności istotnych z punktu widzenia danego podatnika.
