Uprawnienie gminy do kształtowania stawek podatku od nieruchomości

     Ingerencja rady gminy w wysokość ustalanej stawki podatku od nieruchomości z przyczyn przedmiotowych może być wielostopniowa: po pierwsze, rada gminy może ustalić jednolitą stawkę podatku dla określonych przedmiotów opodatkowania, po drugie, może zróżnicować stawkę podatku dla tej kategorii gruntów i po trzecie ? może zwolnić z podatków określoną kategorię gruntów.

     Kwestie związane z określeniem wysokości stawek podatku od nieruchomości reguluje art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Stosownie do art. 5 ust. 1: Rada gminy, w drodze uchwały, określa wysokość stawek podatku od nieruchomości, z tym że stawki nie mogą przekroczyć rocznie:

• pkt 1 lit. a: związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków ? 0,95 zł 4 od 1 m² powierzchni,
• pkt 2 lit. b: związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej ? 23,90 zł 9 od 1 m² powierzchni użytkowej.

     Powyższy przepis stanowi upoważnienie ustawowe dla rady gminy do stanowienia prawa miejscowego w zakresie określenia wysokości stawek podatku od gruntów i budynków w zależności od sposobu ich wykorzystywania.

     Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy, przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, rada gminy może różnicować ich wysokość dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności lokalizację, rodzaj prowadzonej działalności, rodzaj zabudowy, przeznaczenie i sposób wykorzystywania gruntu.

     Z przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wynika samodzielność rady gminy w kwestiach ustalania wysokości stawek podatku od nieruchomości i jest to zasadą. Przy czym ustawodawca ustalił górne i dolne granice stawek, upoważnił radę gminy do różnicowania wysokości stawek oraz dał jej możliwość wprowadzania zwolnień przedmiotowych od podatku, innych niż przewidzianych w art. 7 ust. 1 ustawy

     W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 20 sierpnia 2020 r. (sygn. I SA/Ke 65/20) wskazano, że nie różnicowanie przez radę gminy stawek podatku od nieruchomości od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków, a także określenie stawki podatku od budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej bez różnicowania jej wysokości jest działaniem legalnym i zgodnym z cytowanymi wyżej przepisami prawa materialnego. Z literalnego brzmienia ust. 2 art. 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych tej ustawy wynika jedynie uprawnienia, a nie obowiązek do różnicowania stawek podatkowych w oparciu o wskazane tam przykładowe kryteria.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu