W dniu 1 lutego 2021 r. DKIS wydał interpretację indywidualną sygn. 0111-KDIB1-2.4010.530.2020.1.MZA dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy faktury za niezrealizowane turnusy, które mają odbyć się w 2021 r. należy zaliczyć do przychodów podatkowych bieżących okresów, czy przyszłych.
Wnioskodawca posiada zarejestrowany oddział Sanatorium Uzdrowiskowe, w którym prowadzi działalność gospodarczą ? PKD nr 8610Z. Działalność gospodarcza realizowana jest na podstawie umowy z NFZ w zakresie leczenia uzdrowiskowego. W związku z ogłoszeniem na obszarze RP stanu epidemii związanej z COVID-19 odwołano turnusy sanatoryjne. NFZ płaci Wnioskodawcy ryczałt (100% zaplanowanych turnusów), które de facto się nie odbyły. Wnioskodawca generuje faktury z systemu NFZ po zakończeniu planowanego turnusu. Data rozpoczęcia i zakończenia turnusu na fakturze jest zgodna z przyjętym przez NFZ planem turnusów na rok 2020. Wnioskodawca nie ma wpływu na treść i rodzaj faktury. Zapłata za faktury wystawiane za niezrealizowane turnusy sanatoryjne wpływa na konto Wnioskodawcy podane na fakturach do 14 dni od daty ich wystawienia. Zgodnie z komunikatem NFZ niezrealizowane turnusy sanatoryjne muszą się odbyć do dnia 30 czerwca 2021 r. Wnioskodawcy w 2020 r. udało się odrobić kilka skierowań, jednak nie zostało to uwidocznione na fakturze, a jedynie w systemie NFZ. Umowa z NFZ nie przewiduje ryczałtów ani zaliczek za niezrealizowane usługi.
W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem, czy faktury za niezrealizowane turnusy, które mają się odbyć w 2021 r. należy zaliczyć do przychodu podatkowego bieżących okresów, czy przyszłych.
Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane środki w roku 2020 dotyczyć będą usług, które musi wykonać w roku 2021, więc są one przychodami dotyczącymi przyszłych okresów.
DKIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe i wskazał, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.). Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej określa art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Stanowi on, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
- wystawienia faktury albo
- uregulowania należności.
Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa.
Z powyższej regulacji wynika więc, że pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu ma dzień dokonania czynności ? wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznym terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu. Ponadto dodać należy, że jeśli zaistniałe wyżej zdarzenia wystąpią po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.
Jednocześnie, ustawodawca przewidział wyjątki od powyższej zasady ogólnej ustalania momentu rozpoznania przychodu podatkowego. I tak, na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.
Od rezultatu tej oceny zależy zastosowanie art. 12 ust. 3e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., ponieważ przepis ten ma charakter wyjątkowy i dotyczy przychodów powstających obok prowadzonej działalności gospodarczej, niespodziewanych dla podatnika (np. kary, odszkodowania) czyli takich, które nie pozostają w związku ze świadczeniem usług lub wydawaniem rzeczy.
Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 3c tej ustawy, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.
W ocenie DKIS żaden z powyższych wyjątków nie ma zastosowania w rozpatrywanej sprawie. DKIS wskazał, że w sytuacji gdy usługa (turnus sanatoryjny) nie zostanie wykonana i jednocześnie następuje wygenerowanie faktury na podstawie której Wnioskodawca otrzymuje od NFZ zryczałtowane wynagrodzenie, to przychód po stronie Wnioskodawcy powstanie w momencie wystawienia faktury ? stosownie do art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.
Zatem przychody udokumentowane fakturami za niezrealizowane turnusy, które mają się odbyć do 30 czerwca 2021 r. należy zaliczyć do przychodów podatkowych bieżących okresów.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że otrzymane środki w roku 2020 dotyczyć będą usług, które musi wykonać w roku 2021, więc są one przychodami dotyczącymi przyszłych okresów, należało uznać za nieprawidłowe.
Katarzyna Wawrzonkiewicz
Specjalista ds. obsługi ubezpieczenia podatkowego
katarzyna.wawrzonkiewicz@isp-modzelewski.pl
tel. 22 517 30 76