Zakupy od samego siebie nie są kosztem podatkowym

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 4 sierpnia 2022 r. o sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.416.2022.2.AP odniósł się do możliwości odliczania przez wspólnika spółki cywilnej wydatków poniesionych na zakup towarów handlowych sprzedawanych przez jego firmę. Zdaniem organu, w sytuacji, gdy mamy do czynienia z płatnością za świadczenie zrealizowane na rzecz „samego siebie” nie można uznać, że wydatek z tym związany może być kosztem podatkowym (więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 11 sierpnia 2022 r., autor: Mariusz Szulc).

Wspólniczka spółki prowadzącej od kilku lat hurtową sprzedaż wyrobów pirotechnicznych, w maju 2021 r. zarejestrowała jednoosobową działalność gospodarczą na terenie Czech. W ramach nowej firmy również zajmowała się sprzedażą wyrobów pirotechnicznych. Po kilku miesiącach zaczęła sprzedawać polskiej spółce (tej, której była wspólniczką) towary kupione za granicą. Sądziła, że część wydatków poniesionych przez spółkę może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Przekonywała, że w tym przypadku nie ma zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, który nie pozwala zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Podatniczka twierdziła, że nabywanie przez spółkę cywilną od swojego wspólnika towarów handlowych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży nie jest tym samym, co praca na rzecz spółki. Nie zgodził się z nią dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja indywidualna z 4 sierpnia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT2- -1.4011.416.2022.2.AP). Stwierdził , że w tym wypadku mamy do czynienia z płatnością za świadczenie zrealizowane na rzecz „samego siebie”. Wydatek z tym związany nie może być więc podatkowym kosztem.