W świetle wyroku WSA w Warszawie z dnia 14 września 2023 r. o sygn. akt III SA/Wa 866/23 możliwość zwolnienia z podatku od towarów i usług dotyczy wszystkich przypadków zawierania umów ubezpieczeniowych, niezależnie od ilości uczestniczących pośredników.
Wyrok dotyczył Spółki specjalizującej się w różnorodnych produktach finansowych, zwłaszcza związanymi z umowami kredytowymi i leasingiem samochodów. W swojej ofercie posiadała także produkty ubezpieczeniowe, takie jak ubezpieczenie GAP od utraty wartości pojazdu oraz ubezpieczenie spłaty związane z finansowaniem samochodów. Spółka planowała podjąć współpracę z międzynarodowymi instytucjami ubezpieczeniowymi, głównie w celu sprzedaży polis ubezpieczeniowych. W ramach tej współpracy, firma miała korzystać z usług dealerów samochodowych, którzy zostali zarejestrowani jako agenci ubezpieczeniowi przez Komisję Nadzoru Finansowego. Polisy miały być oferowane klientom wyłącznie za pośrednictwem tych dealerów mających uprawnienia do podpisywania umów ubezpieczeniowych z klientami na podstawie pełnomocnictw udzielonych przez zagraniczne zakłady ubezpieczeń. Rola Spółki ograniczała się zaś do czysto negocjacyjnych warunków umów z ubezpieczycielami, tworzenia ofert produktów oraz akceptacji wniosków o zawarcie umów ubezpieczeniowych. Dealerzy nie mieli wpływu na warunki ubezpieczenia; ich zadaniem było jedynie oferowanie usług ubezpieczeniowych, pozyskiwanie klientów, udzielanie pomocy przy wypełnianiu wniosków, przyjmowanie wniosków i innych dokumentów niezbędnych do zawarcia umów ubezpieczeniowych oraz wydawanie klientom polis ubezpieczeniowych.
W ocenie Spółki zarówno ona, jak i dealerzy samochodowi pełnią rolę pośredników w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, co uzasadniało korzystanie przez nich ze zwolnienia przewidzianego w art. 41 ust. 1 pkt. 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Z uwagi na to, że te czynności były niezbędne do zawarcia umów ubezpieczeniowych między międzynarodowymi firmami a klientami, nie powinno się traktować tych czynności jako oddzielnych usług, lecz jako jedną złożoną usługę ubezpieczeniową – tak wynikało z argumentacji Spółki.
Jednak Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w swojej interpretacji z dnia 17 lutego 2023 r., o sygn. 0114-KDIP4-3.4012.736.2022.1.DS, wyraził odmienną opinię, uznając, że tylko usługi polegające na pośrednictwie w zawieraniu umów ubezpieczeniowych można uznać za pośrednictwo. Pozostałe czynności, które miała wykonywać firma, zostały zaklasyfikowane jako czynności techniczne, a nie usługi pośrednictwa.
WSA w Warszawie nie podzielił tego stanowiska Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej i w uzasadnieniu wyroku z dnia 14 września 2023 r., uznał, że wszystkie czynności wykonywane przez firmę, od negocjowania kształtu produktu ubezpieczeniowego po akceptację wniosku i obsługę polis ubezpieczeniowych, nie mogą być uważane za nieistotne i nie stanowiące usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego. WSA uznał, że wszystkie te czynności należy uwzględnić jako integralną część usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego.
