Zwolnienie z akcyzy alkoholu etylowego używanego do wytwarzania produktów leczniczych – wyrok TSUE w sprawie Komisja przeciwko Polsce

W dniu 24 listopada 2022r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) wydal wyrok w sprawie o sygn. C-166/21 dotyczącej uzależnienia zwolnienia z podatku akcyzowego alkoholu etylowego wykorzystywanego do wytwarzania produktów leczniczych od zastosowania procedury zawieszenia poboru. Trybunał oddalił w nim skargę Komisji Europejskiej (dalej również: „KE”) przeciwko Rzeczpospolitej Polskiej.

Komisja Europejska domagała się stwierdzenia, że pozbawiając importera alkoholu etylowego używanego do produkcji leków obowiązkowego zwolnienia z podatku akcyzowego w przypadku, gdy nie wybierze on procedury zawieszenia poboru akcyzy, Rzeczpospolita Polska nie wypełniła zobowiązań wynikających z art. 27 ust. 1 lit. d) dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (dalej: „dyrektywa 92/83”) oraz naruszyła zasadę proporcjonalności.

Zgodnie z powołanym przepisem dyrektywy, w przypadku, gdy alkohol używany jest do produkcji lekarstw, państwa członkowskie mają obowiązek zwolnić go z podatku akcyzowego na warunkach, które są przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się od tych przepisów, ich omijania lub naruszania.

W opinii KE statuowane w art. 32 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (dalej określanej jako: „ustawa”) uzależnienie zwolnienia z podatku akcyzowego alkoholu importowanego z państw trzecich, używanego do produkcji lekarstw od zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy nie jest konieczne w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania zwolnienia ani zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się od tych przepisów, ich omijania lub naruszania. Regulacja ta jest także sprzeczna z zasadą proporcjonalności. Komisja Europejska była ponadto zdania, że niektórzy importerzy mogliby preferować zwolnienie w formie zwrotu podatku (po jego uprzednim zapłaceniu), a zatem stosowane przez Polskę zawieszenie poboru akcyzy powinno być uzupełnione równoległym systemem zwrotu. Przed wydaniem wyroku przez TSUE w sprawie wypowiedział się rzecznik generalny, który zaproponował oddalenie skargi przez Trybunał, przychylając się w ten sposób do argumentów strony polskiej.

Jak zaznaczono na wstępie Trybunał nie zgodził się z opinią KE. W szczególności odnosząc się do jej twierdzenia, że Polska powinna umożliwić równolegle korzystanie z procedury zwrotu zapłaconej akcyzy, wskazał, że z treści art. 27 ust. 6 dyrektywy 92/83/EWG taki obowiązek państw członkowskich nie wynika. Ponadto – zdaniem TSUE – ani kontekst, ani cel dyrektywy nie dają podstaw, aby twierdzić, że państwa członkowskie są zobowiązane do ustanowienia procedury zwrotu zapłaconego podatku akcyzowego.

TSUE uznał również, że KE nie uzasadniła należycie swojego zarzutu jakoby zawieszenie poboru było środkiem bardziej dotkliwym dla przedsiębiorców aniżeli procedura zwrotu i dodał, że także mechanizm zwrotu akcyzy może powodować, poprzez zobowiązanie do zapłaty podatku, znaczne koszty przedsiębiorcy- importera.

Ostatecznie zatem wyrok TSUE nie wymusza zmiany art. 32 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. w zakresie, w jakim przepis ten dotyczy warunków zwolnienia z podatku akcyzowego alkoholu importowanego z państw trzecich, używanego do produkcji leków.

Wróć do spisu treści serwisu