9. Uznanie rozpałki do grilla jako wyrobu przeznaczonego na cele opałowe.
W stanie faktycznym interpretacji indywidualnej z dnia 8 października 2018 r. (0111-KDIB3-3.4013.170.2018.2.PK), Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza konfekcjonować i sprzedawać podpałkę do grilla będącą wyrobem energetycznym, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, przeznaczonym do rozpalania ognia (dalej: podpałka do grilla). W procesie konfekcjonowania do zakupionego towaru nie będą dodawane żadne inne wyroby akcyzowe, będzie on polegał wyłącznie na rozlaniu zakupionego wcześniej towaru do mniejszych opakowań jednostkowych o pojemności od 0,5 litra do 2 litrów. W wyniku konfekcjonowania wyrób energetyczny pozostaje tym samym wyrobem o niezmienionym składzie ani właściwościach, tylko w mniejszych opakowaniach. Jeżeli podpałka do grilla będzie stanowiła wyrób energetyczny wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym to jego nabycie nastąpi w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, natomiast konfekcja będzie przebiegała w składach podatkowych prowadzonych przez Spółkę. W pozostałych przypadkach nabycie nastąpi poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Podpałka do grilla jest przeznaczona do wzniecania ognia. Głównym zastosowaniem podpałki jest skrócenie procesu rozpalania, bez względu na rodzaj używanego opału i warunki atmosferyczne.
Jak wskazał Organ: stwierdzić należy, że „cel opałowy” jest spełniony w każdym przypadku, w którym zużywany wyrób energetyczny służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej służącej do ogrzewania, opalania, itp. Wykładnia literalna przepisów ustawy o podatku akcyzowym nakazuje przyjąć, iż z celem opałowym mamy do czynienia wówczas, gdy następuje proces polegający na spalaniu wyrobów energetycznych w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do takich celów, jak np. ogrzewanie różnego rodzaju pomieszczeń, wody, innych cieczy, itp. Zużyciem wyrobu energetycznego na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu grzewczym, tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania wyrobu energetycznego na energię cieplną. Tak zakreśloną definicję pojęcia „cel opałowy”, zdaniem Organu, należy przenieść na przypadek Wnioskodawcy. Jednocześnie, w tym kontekście należy podkreślić, że pojęcie „podpałka”, zgodnie z powoływanym wyżej słownikiem, oznacza coś co służy rozpalaniu ognia. Grill natomiast, to elektryczny piekarnik z rożnem lub rusztem albo przenośny ruszt opalany węglem drzewnym, służący do pieczenia potraw bez użycia tłuszczu. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że wyroby energetyczne wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy w rozumieniu art. 86 ust. 3 zawszę (poza sytuacją gdy zostaną użyte lub oferowane jako paliwo silnikowe) będą paliwami opałowymi, gdyż o ich klasyfikacji nie decyduje sposób ich użycia lecz ich przeznaczenie. Dlatego też oferowanie lub użycie ich jako rozpałki do grilla nie wpływa na fakt że są one przeznaczone na cele opałowe. Natomiast pozostałe wyroby, inne niż te wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy oraz inne niż stanowiące paliwa silnikowe w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, w sytuacji gdy są oferowane lub używane jako rozpałka nie będą przeznaczone do celów opałowych. Reasumując, wykorzystanie wyrobu energetycznego jako rozpałki do grilla nie stanowi użycia go do celów opałowych, z wyjątkiem wyrobów energetycznych wymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy, które ze względu na swe właściwości, na mocy ustawy są paliwami opałowymi (o ile nie zostaną oferowane lub zużyte jako paliwa silnikowe). Również paliwa silnikowe, uznawane za takowe ze względu na swe właściwości, niezależnie od ich użycia będą paliwami silnikowymi.
Alan Lipnicki
Młodszy Konsultant podatkowy
alan.lipnicki@isp-modzelewski.pl
tel. (22) 517 30 60