12. Definicja wyrobu węglowego
Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym określając przedmiot opodatkowania posługuje się terminem „wyrób węglowy”. Są to wyroby wskazane w załączniku nr 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. oznaczone sygnaturami Nomenklatury Scalonej: CN ex 2701, CN ex 2702, CN ex 2704 00. Prefiks „ex” umieszczony przed użytym kodem klasyfikacyjnym dotyczy tylko danego wyrobu z kodu. Wyroby węglowe używane do innych celów niż opałowe, pozostają poza zakresem przedmiotowym ustawy. Poniżej przedstawiono kategorie wyrobów węglowych zawarte pod poszczególnymi kodami Nomenklatury Scalonej.
Kod CN ex 2701 określa, że opodatkowaniu podlegają węgiel, brykiet, brykietki i podobne paliwa wytwarzane z węgla ? jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Zgodnie z Notami Wyjaśniającymi do Taryfy Celnej i
Nomenklatury Scalonej obejmuje on również węgiel, nawet sproszkowany, ale nieaglomerowany:
– CN 2701 11 ? antracyt, czyli węgiel o zawartości substancji lotnej nieprzekraczającej 14%.
– CN 2701 12 ? węgiel bitumiczny, czyli węgiel o zawartości substancji lotnych (w przeliczeniu na sucha masę wolną od substancji mineralnych) przekraczającej 14% i o granicznej wartości opałowej (w przeliczeniu na wilgotną masę wolną od substancji mineralnych) wynoszącej 5833 kcal/kg lub więcej.
– CN 2701 12 10 ? węgiel koksowy , czyli węgiel zawierający od 19% do 41% składników lotnych.
– CN 2701 18 ? pozostały węgiel, co zgodnie z Wiążącą Informacją Taryfową wy-daną przez Dyrektora Izby
Skarbowej w Warszawie z dnia 27 czerwca 2012 r.76 oznacza: ?muł węglowy, czyli produkt powstały w procesie uzyskiwania węgla kamiennego z wydobytego węgla surowego. Zgodnie z załączonym oświadczeniem producenta muł węglowy posiada następujący skład: do 37% węgla (o wartości opałowej 14 – 18 MJ/kg), ok. 44% pozostałości w postaci mieszaniny ka-mienia, piasku, ziemi, roślinności bagiennej, siarki (o wartości opałowej 3 – 5 MJ/kg), ok. 19% wody. Towar prezentowany luzem. Transportowany w wagonach kolejowych lub samochodach ciężarowych.?– CN 2701 20 ? brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla. Za-kres tej pozycji Nomenklatury Scalonej jest obszerny. Zawiera różne odmiany węgla i antracytu, także aglomerowane, węgiel półpłynny będący sproszkowanym węglem w postaci zawiesiny w wodzie (muł węglowy), oraz paliwa sztuczne na bazie węgla kamiennego (m. in. ekogroszek).
Sygnatura ex 2702 odnosi się do węgla brunatnego ((lignitu), nawet aglomerowanego, z wyłączeniem gagatu ? jeżeli jest przeznaczony na cele opałowe. Zgodnie z Notami Wyjaśniającymi do Taryfy Celnej i Nomenklatury
Scalonej określa ona: węgiel, nawet sproszkowany, ale nieaglomerowany:
– 2702 10 00 ? węgiel brunatny (lignit), nawet sproszkowany, ale nieaglomerowany.
– 2702 20 00 ? węgiel brunatny (lignit) aglomerowany.
Niniejsza pozycja obejmuje lignit (węgiel brunatny), paliwo pośrednie między węglem kamiennym a torfem, nawet odwodniony, sproszkowany lub aglomerowany. Nie dotyczy gagatu stanowiącego odmianę lignitu. Lignity palą się wysokim, ale chłodnym płomieniem, wydzielając gryzący czarny dym. Również tutaj zakres sygnatury jest bardzo szeroki i obejmuje wszystkie odmiany węgla brunatnego (lignit włóknisty, pospolity, bitumiczny, woskowany).
Kod ex 2704 oznacza koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany oraz węgiel retortowy ? o ile są przeznaczone do celów opałowych. Zgodnie z Notami Wyjaśniającymi do Taryfy Celnej i
Nomenklatury Scalonej obejmuje on koks i półkoks, z węgla:
– 2704 00 11 ? do produkcji elektrod. Koks i półkoks z węgla, stosowane do otrzymywania elektrod zazwyczaj przeznaczonych do produkcji stopów żelaza. Koks i półkoks z tej podpozycji są szczególnie czyste ( o niskiej zawartości popiołu) i występują zazwyczaj w postaci małych brył.
– 2704 00 19 ? pozostałe. Podpozycja ta obejmuje koks gazowy (produkt uboczny podczas produkcji gazu) i koks oraz półkoks odlewniczy przygotowywane specjalnie do stosowania w przemyśle metalurgicznym (koks wielkopiecowy), który, w przeciwieństwie do koksu gazowego, jest twardym, gęstym produktem występującym w postaci dużych brył o srebrzystym wyglądzie.
– 2704 00 30 ? koks i półkoks, z węgla brunatnego (lignitu). Lignity nie są przydatne do produkcji koksu w procesie wysokotemperaturowego odgazowania. Jednak niskotemperaturowe odgazowanie dostarcza półkoksu, stosowanego jako bez-dymne paliwo, który jest porowaty, świecący, czysty w obsłudze oraz jest paliwem łatwo zapalającym się i płonącym.
– 2704 00 90 ? pozostałe. Podpozycja ta obejmuje węgiel retortowy oraz produkty otrzymane z odgazowania torfu.
Noty Wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej definiują koks jako ?pozostałość otrzymaną z destylacji (lub ze zwęglania lub zgazowywania) węgla, lignitu, torfu bez obecności powietrza. Jest on otrzymywany w piecach koksowniczych z węgli bitumicznych o różnych jakościach. Koks różni się od węgla tym, że pali się prawie bez płomienia i zachowuje swoją porowatość oraz przepuszczalność gazu po spaleniu. Jest trudno-topliwy, twardszy, zawiera mniej siarki i więcej węgla.
W przeciwieństwie do koksu, który jest otrzymywany w procesie wysokotemperaturowego odgazowania węgla (od 1000„C do 1200”C), bez dostępu powietrza, półkoks jest otrzymywany w procesie od-gazowania węgla (z ograniczonym dostępem powietrza) w temperaturze pomiędzy 450„C a 700”C..
Marek Zagórski
konsultant podatkowy
marek.zagorski@isp-modzelewski.pl
tel. (22) 517 30 60
