Akcyza i Podatek Akcyzowy – Serwis ISP – Nr. 2/2018

6. Przywóz okazjonalny a podatek akcyzowy

W świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym podmioty dokonujące sporadycznego
przywozu wyrobów akcyzowych w określonych ilościach podlegać mogą zwolnieniu z podatku akcyzowego. Należy jednakże
podkreślić, że rozumienie sformułowania „sporadycznie” stanowi termin nieostry. W związku z powyższym dekodując
treść zwolnienia oprzeć należy się na wiążącym orzecznictwie sądów administracyjnych.

Implementacja do polskiego porządku prawnego powyższych regulacji dyrektywy Rady
2007/74/WE znajduje swoje odzwierciedlenie w przepisach krajowych ustaw podatkowych, tj: m.in. 56 ustawy z dnia 11
marca 2004 o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.- dalej: ustawa o VAT) i m.in. 36
ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. 2017, poz. 43 z późn. zm.- dalej: ustawa o podatku
akcyzowym). W świetle powyższych przepisów, przywóz o charakterze niehandlowym spełnia następujące warunki: odbywa
się okazjonalnie obejmuje wyłącznie towary na własny użytek podróżnych lub ich rodzin lub towary przeznaczone są na
prezenty Z kolei w ust. 8 m.in. 56 ustawy o VAT określono m.in. normy ilościowe towarów przywożonych w bagażu
osobistym podróżnych, przyjeżdżających z państw trzecich, które są zwolnione z należności przywozowych, w tym
napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych. W Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 25 stycznia 2018 r.
(Sygn. akt. I SA/Rz 762/17): W ocenie Sądu, nie narusza prawa uznanie przez organy, że w celu praktycznego
stosowania ww. przepisów za „przywóz okazjonalny” rozumiany będzie przywóz raz na dobę przez jednego podróżnego.
Jednakże w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy nie można uznać, aby sporny przywóz naruszał zasadę
okazjonalności. Sam organ wskazał, że pojęcie „okazjonalności” przywozu definiowane jest przez określenia o
charakterze nieostrym, uniemożliwiającym precyzyjne zakreślenie ram czasowych, a przyjęta pomocniczo jako ułatwienie
przy stosowaniu przez funkcjonariuszy procedur celnych norma – raz na dobę – powinna być w każdym przypadku
odnoszona do okoliczności danego przywozu. W rozpoznawanej sprawie brak było podstaw do kwestionowania naruszenia
tej normy, skoro przywóz towaru był pierwszym i jedynym w danym dniu, a wcześniejszy przywóz miał miejsce w dniu
poprzednim. Stanowisko organu, że nie minęła jeszcze pełna doba od poprzedniego przywozu, jest zbyt restrykcyjne w
okolicznościach niniejszej sprawy. Sam organ przyznaje, że na przejściu drogowym jest duże natężenie ruchu, tworzą
się długie kolejki.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że w dniu 25 lipca 2017 r. czas
oczekiwania na odprawę na przejściu granicznym w Oddziale Celnym w M. wynosił ok. 2 godzin. Niekwestionowana jest
okoliczność, że ruch graniczny i ilość odprawianych podróżnych systematycznie wzrasta, co uniemożliwia precyzyjne
zaplanowanie przez podróżnego godziny dokonania odprawy. Zatem odmowę uznania „okazjonalności” przywozu wyłącznie z
tego powodu, że do upływu pełnej doby od poprzedniego przywozu zabrakło kilku godzin, a skarżący przekraczał granicę
ok. 50 razy na przestrzeni 7 miesięcy, należy ocenić jako zbyt rygorystyczną. Ponadto skarżący na etapie całego
postępowania kwestionował wyrażenie zgody na zrzeczenie się towaru, pomimo tego, że na egzemplarzu decyzji z dnia
(…) lipca 2017 r. i na pouczeniu figuruje jego własnoręczny podpis. Biorąc pod uwagę stan zdrowia skarżącego,
szczególnie stan psychiczny, na który nałożył się niewątpliwy stres związany z nieprawidłowym uznaniem przez
funkcjonariusza, że skarżący chciał nieleganie wprowadzić towar na polski obszar celny, a następnie związany z
długotrwałym oczekiwaniem na podjęcie decyzji, co do dalszego postępowania, można przypuszczać, że skarżący w chwili
podpisywania ww. dokumentów miał znacznie ograniczoną zdolność rozpoznania znaczenia dokonywanych czynności, a w
szczególności skutków podpisania tych dokumentów. Skarżący nie zaprzeczał, że podpisał dokumenty, ale od początku
konsekwentnie zaprzeczał, jakoby jego wolą była zgoda na zrzeczenie się towaru. Dał temu wyraz w pismach składanych
do organu – z dnia 26 lipca 2017 r. i 24 sierpnia 2017 r., wskazując na okoliczności, w jakich złożył podpis i na
nieprawidłowe zachowanie funkcjonariuszy dokonujących odprawy.

Alan Lipnicki
Młodszy Konsultant
podatkowy

alan.lipnicki@isp-modzelewski.pl
tel.
(22) 517 30 60