5. Opodatkowanie akcyzą energii elektrycznej
Spółka posiada wydane przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia (?) 2018 r. koncesje:1. Nr (?) na wytwarzanie ciepła na okres od dnia (?) 2018 r. do dnia (?) 2030 r.
Przedmiotem działalności objętej koncesją jest:
a. działalność gospodarcza polegająca na wytwarzaniu ciepła w instalacji odnawialnego źródła energii ? instalacji termicznego przekształcania odpadów (ITPO), stanowiącej jednostkę kogeneracji (TPU), o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej 12,000 MW,
b. ciepło wytworzone z odpadów oraz paliwa wspomagającego w instalacji termicznego przekształcenia odpadów, stanowiącej jednostkę kogeneracji, zlokalizowanej w X, nie może skorzystać z mechanizmów i instrumentów wspierających wytwarzanie ciepła z odnawialnych źródeł energii, przewidzianych w ustawie z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii2,
2. Nr (?) na wytwarzanie energii elektrycznej na okres od dnia (?) 2018 r. do dnia (?) 2030 r.;
Przedmiotem działalności objętej koncesją jest:
a. działalność gospodarcza polegająca na wytwarzaniu energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii ? instalacji termicznego przekształcenia odpadów (ITPO), stanowiącej jednostkę kogeneracji (TPU), o mocy zainstalowanej elektrycznej 2,600 MW; energia elektryczna pochodzi z termicznego przekształcania odpadów (o określonych kodach) i paliwa wspomagającego;
b. energia elektryczna wytworzona z odpadów, nie może skorzystać z mechanizmów i instrumentów wspierających wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, przewidzianych w ustawie o odnawialnych źródłach energii.
Energia wytwarzana przez Spółkę pokrywa jedynie niewielki procent zapotrzebowania Spółki na energię elektryczną. Energia wytwarzana przez
2 Dz. U. z 2017 r. poz. 1148, z późn. zm;
Spółkę zużywana jest, co do zasady, jedynie w spalarni śmieci. W celu pokrycia podstawowych wielkości swoich potrzeb w zakresie zużycia energii, Spółka kupuje energię od firmy energetycznej („Dostawca”).
Dostawca przy sprzedaży energii na rzecz Spółki opodatkował tą sprzedaż podatkiem akcyzowym.
Rozstrzygnięcie kwestii, czy w opisanym stanie faktycznym Spółka jest nabywcą końcowym w rozumieniu przepisów Ustawy o akcyzie ma decydujące znaczenie dla prawidłowego wywiązywania się z obowiązków w zakresie podatku akcyzowego przez Spółkę. Przełoży się w sposób bezpośredni na obowiązki Spółki w zakresie rozliczenia podatku akcyzowego z tytułu zużycia zakupionej energii na potrzeby własne Spółki.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie: Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki zgodnie z którym Spółka nabywając energię elektryczną od Dostawcy z przeznaczeniem zużycia jej na potrzeby własne jest nabywcą końcowym?
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym zwanej dalej „ustawą” ? ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą” wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczania znakami akcyzy.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 27 16 00 00.
Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1.nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2.sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. ? Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3.zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4.zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5.import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6.zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 4 października 2019 r., numer sprawy 0111-KDIB3-3.4013.172.2019.1.PJ uznał, że jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej ? art. 9 ust. 3 ustawy.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. ? Prawo energetyczne3, z wyłączeniem:
a. spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
b. towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 2286, 2243 i 2244)
c. giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
d. spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową, w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:
1.z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
3 Dz. U. z 2018 r. poz. 755, z późn. zm.
2.z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3.z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4.z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną ? art. 11 ust. 2 ustawy.
Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlagających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
Zgodnie z przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego Spółka posiada wydane przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki koncesję na wytwarzanie ciepła oraz koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Energia wytwarzana przez Spółkę pokrywa jedynie niewielki procent zapotrzebowania Spółki na energię elektryczną. Energia wytwarzana przez Spółkę zużywana jest, co do zasady, jedynie w spalarni śmieci. W celu pokrycia podstawowych wielkości swoich potrzeb w zakresie zużycia energii, Spółka kupuje energię od Dostawcy.
Dostawca przy sprzedaży energii na rzecz Spółki opodatkował tę sprzedaż podatkiem akcyzowym.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości uznania go za nabywcę końcowego w sytuacji, w której nabywa energię elektryczną od Dostawcy z przeznaczeniem zużycia jej na potrzeby własne. Rozpatrując zagadnienie statusu Wnioskodawcy w związku z nabyciem przez niego energii elektrycznej należy zwrócić uwagę na treść definicji legalnej pojęcia „nabywca końcowy” zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy. Zgodnie z nią, co do zasady nabywcą końcowym jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego.
Ustalenie znaczenia tekstu prawnego, powinno się rozpocząć od wykładni językowej oraz jej dyrektyw interpretacyjnych. Wprowadzenie przez ustawodawcę definicji legalnej wyrażenia oznacza nadanie mu wiążącego znaczenia. Zatem ilekroć w tekście prawnym pojawia się pojęcie nabywcy końcowego, to powinno ono być rozumiane w sposób jednakowy, ustalony przez prawodawcę. Co do zasady, bez umotywowanych racji, nie wolno nadawać identycznym sformułowaniom w tym samym akcie prawnym różnych znaczeń,
zwłaszcza gdy dotyczy to pojęcia zdefiniowanego. W procesie wykładni prawa w przypadku jeżeli wykładnia literalna przepisu okaże się niewystarczająca dla odczytania treści normy prawnej należy zastosować wykładnię funkcjonalną jeżeli nadal nie jest możliwe odczytanie treści normy prawnej trzeba sięgnąć do wykładni celowościowej. W odniesieniu do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy dalsze etapy wykładni nie mają racji bytu, bo wystarcza etap wykładni językowej. Wielokrotnie wskazywano na to w orzecznictwie sądów administracyjnych, gdzie akcentowano prymat wykładni językowej w procesie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dając wyraz przekonaniu, że to właśnie wykładnia językowa przepisu gwarantuje uczestnikom obrotu pewność co do zakresu obowiązków podatkowych, które są na nich nakładane.
Wnioskodawca posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Zgodnie zatem z literalnym brzmieniem przepisu nie jest nabywcą końcowym. Należy zauważyć, że Wnioskodawca nie jest również żadnym z podmiotów wymienionych w wyliczeniu zawartym w art. 2 ust. 1 pkt 9 (np. spółką prowadzącą giełdę towarową, towarowym domem maklerskim), który byłby z zakresu definicji nabywcy końcowego wyłączony.
Odpowiadając zatem wprost na pytanie Wnioskodawcy należy stwierdzić, że Spółka nabywając energię elektryczną od Dostawcy z przeznaczeniem jej na potrzeby własne nie jest nabywcą końcowym.
Wobec powyższego należy również wskazać, że sprzedaż przez Dostawcę energii elektrycznej na rzecz Wnioskodawcy nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2.
Malwina Sik
Konsultant podatkowy, aplikant adwokacki
malwina.sik@isp-modzelewski.pl
tel. (22) 517 30 60
