2. Określenie podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku od towarów i usług w odniesieniu do towaru w postaci oleju napędowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjnego w Białymstoku w wyroku z dnia 23 października 2019 r., sygn. akt I SA/Bk 425/19 skontrolował decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej dotyczącą określenia podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku od towarów i usług w odniesieniu do towaru w postaci oleju napędowego w ilości 186,1 litrów wprowadzonego na obszar celny Unii w zbiorniku pojazdu i usuniętego ze zbiornika.
Strona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej użytkowała samochód o nr rej. (…). Na podstawie analizy kart pracy kierowców organ pierwszej instancji ustalił, że w dniu (…).02.2014 r. kierowca (…) wyruszył ww. pojazdem z naczepą w podróż służbową do Rosji. W trakcie tego przejazdu na terenie Rosji i Białorusi zatankował olej napędowy w łącznej ilości 2002 litrów. Paliwo to, jako przewożone w zbiorniku pojazdu, podlegało zwolnieniu z należności celnych i podatkowych. Po powrocie na bazę, w dniu (…).02.2014 r. z baku tego pojazdu zlano 253,38 litrów oleju napędowego. Zapisy na stronie 233 ewidencji elektronicznej za rok 2014 potwierdzają ten fakt. Z zapisów w karcie kierowcy wynika również, że po wykonaniu wskazanego przewozu, a przed zlaniem, zgodnie z zasadami obowiązującymi w firmie, kierowca na terenie bazy dotankował samochód do pełna – dotankowano 67,28 litrów oleju napędowego. Z zeznań świadków i wyjaśnień samej strony, wynika że obowiązkiem kierowców, służącym między innymi zapobieganiu nadużyciom i rozliczaniu zużycia paliwa, było dotankowanie do pełna pojazdów po powrocie z trasy i zdawanie samochodów z pełnymi zbiornikami. Powyższa praktyka obowiązywała wszystkich kierowców. Jak wynika bowiem z zeznań świadka D. G. złożonych (…) lipca 2017 r., przed wyjazdem w trasę na Białoruś lub do Rosji kierowcy nie tankują do pełna, ponieważ tankują na Białorusi lub w Rosji. Kierowcy wracając ze wschodu tankują na wschodzie, a dotankowują na bazie. Na placu firmy znajdują się zaś zbiorniki z paliwem, z których tankowane są ciężarówki przedsiębiorstwa.
Rozliczenie zakupionego, zużytego i zlanego paliwa organy obu instancji obszernie przedstawiły w uzasadnieniach do decyzji, co zostało zaprezentowane w części historycznej niniejszego uzasadnienia Następstwem decyzji celnej było wydanie przez organ pierwszej instancji decyzji podatkowej z dnia (…) kwietnia 2019 r. wymierzającej należności podatkowe w związku z wprowadzeniem na obszar celny Unii towaru nieunijnego. Decyzja celna determinowała rozstrzygnięcie w zakresie podatku akcyzowego, opłaty paliwowej i podatku od towarów i usług. Postępowanie podatkowe w przedmiocie określenia wysokości należności podatkowych musiało bowiem uwzględnić wynik postępowania celnego dotyczący powstania długu celnego. Organy podatkowe nie mają kompetencji do czynienia samodzielnie ustaleń w tym zakresie. Ewentualna weryfikacja tychże ustaleń może być dokonywana jedynie w postępowaniu celnym.
W ocenie Sądu, powyższe okoliczności w sposób bezsporny potwierdzają, że skarżący naruszył warunki zwolnienia od akcyzy paliwa silnikowego zakupionego w innym państwie członkowskim i przemieszczonego na teren kraju w zbiorniku samochodu nr rej. (…). Rację ma organ wykazując, że działanie skarżącego w dniu (…).02.2014 r. w sposób bezsporny naruszyło drugi z warunków zwolnienia określonych w art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Skarżący usunął paliwo ze środka transportu i zmagazynował je w podziemnym zbiorniku, a czynność ta nie była uzasadniona naprawą środka transportu lecz działaniem biznesowym związanym z gospodarką paliwami prowadzoną przez skarżącego (używanie tańszego paliwa zza granicy). Wskazać w tym miejscu należy, że przedsiębiorca wprowadzając na obszar celny Unii towar w postaci oleju napędowego w zbiorniku pojazdu o nr. rej. (…) i korzystając z warunkowego zwolnienia z należności celnych przywozowych był zobowiązany do przestrzegania warunków udzielonego zwolnienia. Poprzez usunięcie paliwa ze zbiornika pojazdu, w którym zostało przywiezione i przetankowanie go do podziemnego zbiornika naruszony został warunek udzielonego zwolnienia z należności celnych przywozowych. Konsekwencją usunięcia tego towaru spod dozoru celnego było stwierdzenie powstania z mocy prawa długu celnego.
W ocenie WSA nie znajduje potwierdzenia argument Strony, że wypompowanie paliwa miało na celu wyłącznie przetransportowanie go przez instalację sprawdzającą i było w tej samej ilości wykorzystane przez środek transportu, w którym zostało przywiezione. Z ustalonych w sprawie okoliczności wynika, że ilość paliwa, którą zlewano z pojazdów, uzależniona była od kierunku następnej podróży. Jeżeli miała się ona odbyć na terenie Polski lub do innego kraju Unii, zlewana była taka ilość, aby pozostające w baku paliwo wystarczało na tę podróż. Natomiast w przypadku następnego kursu do Rosji lub na Białoruś zlewano większość znajdującego się w baku paliwa, pozostawiając w nim taką ilość, która umożliwi dotarcie na obszar Białorusi. Tym samym nieuprawniony jest podniesiony w złożonej skardze zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego – art. 107 ust. 1 lit. a w związku z art. 110 ust. 1 oraz ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1186/2009 ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych.
W związku z powyższym, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 października 2019 r. sprawy ze skargi G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia (…) czerwca 2019 r. nr (…) w przedmiocie określenia należnej kwoty podatku akcyzowego, opłaty paliwowej i podatku od towarów i usług od towaru nieunijnego w postaci oleju napędowego wprowadzonego na obszar celny Unii w zbiorniku pojazdu i następnie usuniętego z tego zbiornika oddala skargę.
Malwina Sik
Konsultant podatkowy, aplikant adwokacki
malwina.sik@isp-modzelewski.pl
tel. (22) 517 30 60
