6. Podstawa i stawka opodatkowania wyrobów gazowych.
Zgodnie z art. 88 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość wyrażona, w zależności od rodzajów wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15?C lub w kilogramach, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ). Wartość opałowa ma być różnicowana na podstawie rzeczywistej przydatności w spalaniu, stąd podział na poszczególne rodzaje gazów (CN 2705 00 00, CN 2711 11 00, CN od 2711 12 do 2711 19 00, CN 2711 21 00, ex CN 2711 29 00 ? wyłącznie gazu propan-butan, CN 2901 10 00). Ustawodawca różnicuje także wartość opałową wśród gazów należących do tego samego rodzaju, dzieląc je na grupy, np. gazy ziemne z grupy Ln i Lm mają normatywnie przypisaną mniejszą wartość opałową (niższą podstawę opodatkowania), gdyż w normalnym cyklu spalania zużywa się ich więcej niż np. gazów z grupy E lub Lw. Wartości opałowe dla wyrobów gazowych wynoszą odpowiednio:
dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2705 00 00:
18,0 GJ/1000 m3 dla gazu koksowniczego powstającego w procesie produkcji koksu metodą wysokotemperaturowego odgazowania węgla koksowego,
18,0 GJ/1000 m3 dla gazu ekspansyjnego i gazów resztkowych powstających na ciągach technologicznych nieorganicznych,
7,8 GJ/1000 m3 dla gazu konwertorowego będącego produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w konwertorze tlenowym w czasie przedmuchiwania tlenem ciekłej surówki żelaza,
3,6 GJ/1000 m3 dla gazu wielkopiecowego będącego produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w wielkim piecu podczas przetapiania spieku rudnego i rudy żelaza na surówkę, w procesie redukcyjnym,
1,9 GJ/1000 m3 dla gazu nadmiarowego będącego produktem ubocznym suchego chłodzenia koksu,
1,8 GJ/1000 m3 dla gazu gardzielowego stanowiącego produkt odpadowy powstający w procesie wytapiania w piecach szybowych wsadu w postaci brykietów koncentratu miedziowego, koksu oraz mieszanki żużla konwertorowego i żużla z wytopu ołowiu,
18,0 GJ/1000 m3 dla wyrobu gazowego niewymienionego w lit. a-f lub gdy nie można ustalić rodzaju wyrobu gazowego (jeżeli w obrocie wystąpi gaz sklasyfikowany do kodu CN 2705 00 00, którego nie będzie można zaklasyfikować do konkretnego rodzaju gazu z grupy o tym kodzie, uznawać się będzie, że jest to gaz o najwyższej wartości opałowej, czyli 18 GJ/1000 m3);
dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 11 00 ? 45,2 GJ/1000 kg;
dla wyrobów energetycznych o kodach CN od 2711 12 do 2711 19 00 ? 46,0 GJ/1000 kg;
dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00:
31,0 GJ/1000 m3 dla gazu ziemnego wysokometanowego grupy E,
27,0 GJ/1000 m3 dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw,
24,0 GJ/1000 m3 dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Ls,
20,0 GJ/1000 m3 dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Ln,
16,0 GJ/1000 m3 dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lm,
31,0 GJ/1000 m3 dla wyrobu gazowego niewymienionego w lit. a-e;
dla wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00:
24,0 GJ/1000 m3 dla wyrobu gazowego propan-butan-powietrze,
115 GJ/1000 m3 dla wyrobu gazowego propan-butan-rozprężony;
dla wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 ? 31,0 GJ/1000 m3;
dla wyrobów gazowych niewymienionych w pkt 1, 2, 4 i 5 ? 31,0 GJ/1000 m3.
Jednocześnie w przypadku sprzedaży finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych do obliczenia podstawy opodatkowania tych wyrobów przyjmuje się ilość tych wyrobów wynikającą z faktury dokumentującej ich sprzedaż. Brak jednak analogicznego rozwiązania dla pośredniczących podmiotów gazowych, co należy ocenić jako błąd legislacyjny. Nie ma bowiem podstaw do tego, aby w profesjonalnym obrocie gospodarczym podmioty nie mogły określać ilości nabywanych produktów na podstawie prawidłowo wystawionych dokumentów rozliczeniowych.
Marek Zagórski
starszy konsultant podatkowy
marek.zagorski@isp-modzelewski.pl
Tel. (22) 517 30 99
