Akcyza i Podatek Akcyzowy – Serwis ISP – Nr. 36/2021

OPODATKOWANIE AKCYZĄ WYROBÓW ENERGETYCZNYCH

1. Kradzież wyrobów węglowych w trakcie transportu a obowiązek zapłaty podatku akcyzowego

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest powstanie ubytków wyrobów węglowych. Natomiast art. 13 ust. 1 pkt 7 tejże ustawy stanowi, że podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot dokonujący użycia lub sprzedaży wyrobów węglowych, które uzyskał w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary.

W związku z powyższym powstały wątpliwości czy w przypadku kradzieży zakupionych wyrobów węglowych wprawdzie po ich zakupie, jednak przed ich przetransportowaniem do podatnika jest on obowiązany do zapłaty z tego tytułu podatku akcyzowego. W kwestii tej wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2018 r. (0111-KDIB3-3.4013.225.2018.1.PJ). Jak wskazał Organ: ?(?)w przypadku kradzieży w sprawie będącej przedmiotem zapytania, do zapłaty podatku akcyzowego zobowiązany będzie podmiot dokonujący użycia lub sprzedaży wyrobów węglowych. Tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego od skradzionej ilości wyrobów węglowych, gdyż nie dokonuje użycia ani sprzedaży skradzionych wyrobów.

A zatem w sprawie będącej przedmiotem wniosku, straty wyrobów węglowych powstające w trakcie transportu nabytych wyrobów na terytorium kraju przez Wnioskodawcę, będącego finalnym nabywcą węglowym, nie stanowią ubytków wyrobów węglowych na gruncie ustawy o podatku akcyzowym i co za tym idzie ? nie podlegają opodatkowaniu akcyzą. W konsekwencji, Spółka nie ma obowiązku zapłaty podatku akcyzowego od wyrobów węglowych utraconych w trakcie transportu, w tym także od wyrobów węglowych uznanych za skradzione?.

Warto również przytoczyć fragment stanowiska wnioskodawcy (uznanego przez Organ za prawidłowe): ?Podatnikiem będzie więc osoba fizyczna która dokonała kradzieży wyrobów węglowych.

Również w wypadku kradzieży nie można mówić o użyciu wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę, ponieważ kradzieży dokonanej przez osoby trzecie nie można traktować w zakresie pojęcia „użycia wyrobów węglowych”. Powyższa argumentacja oraz stanowisko Wnioskodawców znajdują potwierdzenie w szeregu wydanych interpretacji indywidualnych, między innymi:

  • Interpretacja IPPP3/443-484/16-5/S/SM z dnia 02.03.2016 wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
  • ITPP3/443-215/13/JK z dnia 29.07.2013 wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.
  • ILPP3/443-179/12-2/TK z dnia 05.02.2013 wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu?.

Reasumując należy stwierdzić, że nabywca wyrobów węglowych nie jest obowiązany do zapłaty skradzionych mu w trakcie transportu wyrobów węglowych.

 

Marek Zagórski

konsultant podatkowy

marek.zagórski@isp-modzelewski.pl