OPODATKOWANIE AKCYZĄ NAPOJÓW ALKOHOLOWYCH
1. Produkcja substancji smakowo-aromatycznych, używanych do wytwarzania środków spożywczych i napojów bezalkoholowych, o zawartości alkoholu nieprzekraczającej 1,2% obj.
Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 22 grudnia 2022 r, sprawa C-332/21 dokonał wykładni art. 27 ust. 1 lit. e) dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych oraz zasad proporcjonalności i skuteczności.
Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy spółką Quadrant Amroq Beverages SRL a Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală a Marilor Contribuabili (krajową agencją administracji podatkowej – generalnej dyrekcji ds. dużych podatników, Rumunia, zwaną dalej „właściwym organem podatkowym”) w przedmiocie zwrotu podatku akcyzowego zapłaconego przez tę spółkę od alkoholu etylowego.
Trybunał Sprawiedliwości (dziesiąta izba) po rozpoznaniu sprawy orzekł w następujący sposób:
1) Artykuł 27 ust. 1 lit. e) dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych należy interpretować w ten sposób, że: zarówno alkohol etylowy, który jest używany do produkcji substancji smakowo-aromatycznych stosowanych z kolei do wytwarzania napojów bezalkoholowych o zawartości alkoholu nieprzekraczającej 1,2% objętości, jak i alkohol etylowy, który był już używany do produkcji takich substancji smakowo-aromatycznych, są objęte zwolnieniem przewidzianym w tym przepisie.
2) Artykuł 27 ust. 1 lit. e) dyrektywy 92/83 należy interpretować w ten sposób, że: w przypadku gdy alkohol etylowy dopuszczony do obrotu w państwie członkowskim, w którym jest on zwolniony z podatku akcyzowego ze względu na to, że został wykorzystany do produkcji substancji smakowo-aromatycznych przeznaczonych do produkcji napojów bezalkoholowych o zawartości alkoholu nieprzekraczającej 1,2% objętości, jest następnie sprzedawany w innym państwie członkowskim, to państwo to jest zobowiązane do traktowania tego alkoholu etylowego w ten sam sposób na swoim terytorium, o ile to pierwsze państwo członkowskie w sposób prawidłowy zastosowało zwolnienie przewidziane w tym przepisie i brak jest wskazówek świadczących o uchylaniu się od przepisów, o ich omijaniu lub naruszaniu.
3) Artykuł 27 ust. 1 lit. e) dyrektywy 92/83 należy interpretować w ten sposób, że: stoi on na przeszkodzie przepisom państwa członkowskiego uzależniającym przyznanie podmiotowi gospodarczemu wprowadzającemu do obrotu na jego terytorium produkty zakupione od sprzedawcy mającego siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego, w którym zostały one wyprodukowane, dopuszczone do konsumpcji i zwolnione z podatku akcyzowego zgodnie z tym przepisem, zwolnienia przewidzianego w tym przepisie od warunku, że ten przedsiębiorca jest zarejestrowanym odbiorcą, a sprzedawca uprawnionym prowadzącym skład podatkowy, chyba że z konkretnych, obiektywnych i podlegających weryfikacji dowodów wynika, że warunek ten jest niezbędny do zapewnienia prawidłowego i uczciwego stosowania tego zwolnienia oraz do zapobiegania wypadkom uchylania się od przepisów, ich omijania lub naruszania.
Malwina Sik
adwokat
malwina.sik@isp-modzelewski.pl
