2. Uzyskanie koncesji na nabywaną z zewnątrz energię elektryczną (fotowoltaika) a opodatkowanie akcyzą.
Co do zasady na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwana dalej „u.p.a.” przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż energii elektrycznej na rzecz nabywcy końcowego na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię.
Powyższe oznacza, że podmiot dokonujący sprzedaży energii elektrycznej jest podatnikiem podatku akcyzowego w przypadku, gdy sprzedaż tej energii elektrycznej dokonywana jest na rzecz podmiotu mającego status „nabywcy końcowego”. Pojęcie to, ze względu na jego znaczenie dla określenia przedmiotu opodatkowania i podatnika akcyzy, należy natomiast interpretować ściśle.
W kontekście argumentacji dotyczącej rodzaju posiadanej koncesji i celu jakim jest uruchomienie instalacji fotowoltaicznej, należy zauważyć, że ustawodawca zdefiniował nabywcę końcowego w art. 2 ust. 1 pkt 19 u.p.a, w którym to przepisie sprecyzował, że jest to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo energetyczne, z wyłączeniem podmiotów enumeratywnie wymienionych w lit. a-d tego przepisu.
Z literalnego brzmienia normy prawnej wyrażonej w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy wynika zatem, że dla ustalenia, czy dany podmiot posiada status nabywcy końcowego, istotne jest przede wszystkim to, czy posiada on jakąkolwiek z koncesji, o której mowa w przepisach Prawa energetycznego – na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną.
Tym samym dla podatku akcyzowego bez znaczenia pozostaje jaką koncesję (czy to na wytwarzanie energii elektrycznej, czy to na obrót tą energią) zostanie udzielona danemu podmiotowi. Dla określenia skutków podatkowych w podatku akcyzowym istotny jest fakt, że podmiot ten będzie dysponował choćby jedną z ww. koncesji. Jej posiadanie, jest stanem wprost przeciwnym do „nieposiadania koncesji” – które to sformułowanie stanowi kluczowy warunek do uznania podmiotu za podmiot posiadający status nabywcy końcowego (por. wyrok NSA z 7 czerwca 2011 r., sygn. akt I GSK 308/10; wyrok WSA w Gdańsku z 10 września 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 819/14). W momencie, w którym dany podmiot uzyska jedną z koncesji, traci on status nabywcy końcowego.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że po uzyskaniu koncesji nabywana z zewnątrz energia elektryczna co do zasady nie będzie opodatkowana akcyzą, gdyż nabycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesje nie stanowi przedmiotu opodatkowania akcyzą. Opodatkowaniu nie będzie podlegało także samo wytworzenie energii w opisanej we wniosku elektrowni fotowoltaicznej. Opodatkowanie nabywanej z zewnątrz energii eklektycznej jak i wytworzonej we własnym zakresie nastąpi, na skutek zużycia tej energii lub ewentualnie na skutek jej odsprzedaży, o ile zaistnieją przesłanki do stwierdzenia, że do sprzedaży w rozumieniu ustawy doszło.
W przedstawionych we wniosku okolicznościach – po uzyskaniu koncesji, dla uznania, że doszło do czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, tj. zużycia lub sprzedaży, nie będzie miało zasadniczego znaczenia z jakiego źródła pochodzi zużywana lub sprzedawana energia elektryczna, gdyż od tej energii elektrycznej, niezależnie od źródła z którego pochodzi, na wcześniejszym etapie nie dojedzie do jej opodatkowania. Dla opodatkowania akcyzą nie ma także znaczenia fakt doliczania bądź też nie marży, gdyż opodatkowaniu akcyzą podlega ilość energii elektrycznej a nie jej wartość.
Podstawowe znaczenie dla rozstrzygnięcia wątpliwości w zakresie sformułowanych pytań jest zatem ustalenie czy dochodzi do sprzedaży najemcom energii elektrycznej jako czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, czy też dochodzi jedynie do jej zużycia przez podmiot posiadający koncesję.
Jak wynika z treści opisu zdarzenia przyszłego z którym Organ jest związany, rozliczanie w zakresie energii elektrycznej z najemcami będzie następowało w ten sposób, że za energię elektryczną, której ilość zostanie określona na podstawie liczników pomiarowych lub ryczałtowo za m2 powierzchni, ilość wynajmowanych szafek pracowniczych lub miejsc pracy, Spółka wystawi na każdego najemcę fakturę, w której w odrębnej pozycji określi kwotę do zapłaty za energię elektryczną.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 28 czerwca 2023 r., nr sprawy 0111-KDIB3-3.4013.93.2023.3.MPU uznał, że rozliczenie to spełni zatem przesłanki do uznania, że w tej sytuacji mamy do czynienia ze sprzedażą energii elektrycznej, a więc czynnością podlegająca opodatkowaniu akcyzą o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 i wobec której powstał obowiązek podatkowy określony w art. 11 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy.
Jak wskazano wyżej, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju, obowiązek podatkowy powstaje z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu (art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy). W tym wypadku to najemcy posiadają status nabywcy końcowego. Jednocześnie wydanie energii elektrycznej jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury, z której wynika zapłata należności za sprzedaną (wydaną) energię elektryczną (art. 11 ust. 2 ustawy).
Malwina Sik
Adwokat
malwina.sik@isp-modzelewski.pl
tel. 22 517 30 93
