4. Opodatkowanie akcyzą wyrobu energetycznego w postaci dodatku przeciwko szlakowaniu kotłów o kodzie CN 3811 90 00
Dodatek przeciwko szlakowaniu kotłów ma zastosowanie w elektrowniach w celu
uniknięcia problemu szlakowania (czyli powstawania twardych, trudnych do usunięcia osadów, gromadzących się na
ścianach powierzchni ogrzewalnych, obmurza i innych elementów zabudowanych wewnątrz kotła) w kotłach energetycznych
opalanych węglem. W interpretacji indywidualnej z dnia 1 czerwca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
potwierdził kwalifikację przyjętą przez Podatnika, dotyczącą stawki podatku akcyzowego, jaka znajduje zastosowanie
wobec tego wyrobu, jednak nie zgodził się z oceną dotyczącą rodzaju (przeznaczenia) tego wyrobu energetycznego.
Dodatek przeciwko szlakowaniu kotłów jest stosowany wyłącznie jako dodatek do
energetycznych paliw stałych (węgiel) i zdaniem Podatnika nie może być stosowany jako samoistne paliwo, ponieważ nie
ma właściwości palnych. Dodatek ten nie jest sprzedawany osobom indywidualnym, a jedynie odbiorcom przemysłowym –
elektrowniom i elektrociepłowniom. Bezpośrednim zaś rezultatem działania dodatku przeciw szlakowaniu kotłów jest
likwidacja twardych osadów na wewnętrznych powierzchniach kotła. Z zastosowaniem wskazanego preparatu wiążą się
korzyści techniczne i ekonomiczne w postaci: poprawy sprawności i obniżenia kosztów eksploatacji kotła oraz
związanej z tym oszczędności paliw i redukcji emisji zanieczyszczeń, jak również możliwości spalania gorszych
gatunków węgla. W ocenie Podatnika, przedmiotowy dodatek o kodzie CN 3811 90 00, jako wyrób energetyczny, ze względu
na przeznaczenie i gęstość (powyżej 890 kilogramów/metr sześcienny), zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 6
grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (dalej: „ustawa”), podlega opodatkowaniu stawką wynoszącą 64 zł/1000 kilogramów.
Organ interpretacyjny zasadniczo podzielił ocenę Podatnika. Potwierdził m.in., że
dodatek przeciw szlakowaniu kotłów klasyfikowany wg Nomenklatury Scalonej do kodu CN 3811 90 00 jest wyrobem
energetycznym, stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 6 ustawy. Niemniej jednak w interpretacji z dnia 7 maja 2018 r. (nr
0111-KDIB3-3.4013.45.2018.2.MAZ) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zakwestionował twierdzenie Podatnika, że
dodatek nie może być stosowany jako samoistne paliwo, ponieważ nie ma właściwości palnych.
Zdaniem Organu interpretacyjnego dodatek o kodzie CN 3811 90 00 w połączeniu z węglem
wypełnia definicję paliwa opałowego i jest używany do celów opałowych. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
zgodził się wprawdzie, że zasadniczą rolą dodatku nie jest sam cel opałowy, ale przeciwdziałanie tworzeniu się
trudnej do usunięcia szlaki, powstającej podczas spalania węgla w kotłach energetycznych. Jednakże równocześnie
Organ skonkludował, że skoro dodatek znajduje zastosowanie umożliwiające spalanie gorszych gatunków węgla, to
czynność związana z wykorzystaniem dodatku przeciw szlakowaniu kotłów w procesie spalania węgla wypełnia pojęcie
użycia go do celu opałowego, niezależnie od powodu jego zastosowania i osiągniętego efektu. W konsekwencji Dyrektor
Krajowej Informacji Skarbowej przyjął, że dodatek o kodzie CN 3811 90 00 mieści się w definicji paliwa opałowego,
zawartej w art. 86 ust. 3 ustawy.
Kwalifikacja ta nie wpłynęła wszakże na ustalenia dotyczące poziomu opodatkowania
przedmiotowego preparatu. Tak w ocenie Podatnika, jak i Organu interpretacyjnego dodatek o kodzie CN 3811 90 00
powinien być zgodnie z 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret 2 ustawy, opodatkowany wg stawki akcyzy wynoszącej 64,00
zł/1000 kilogramów.
dr Joanna Kiszka
Konsultant
podatkowy
joanna.kiszka@isp-modzelewski.pl
tel.
(32) 259 71 50
