8. Uregulowanie krajowe przewidujące podatek na usługę użyteczności publicznej w zakresie energii elektrycznej ? Pojęcie „szczególnego celu” ? Przestrzeganie minimalnego poziomu opodatkowania.
Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 lipca 2018 r., w sprawie C-103/17
dotyczy wykładni art. 3 ust. 2 dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków
dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania , oraz art. 3
i 18 dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów
ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej .
Artykuł 18 ust. 10 zdanie drugie dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października
2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów
energetycznych i energii elektrycznej należy interpretować w ten sposób, że do dnia 1 stycznia 2009 r., że do dnia 1
stycznia 2009 r. przestrzeganie minimalnych poziomów opodatkowania przewidzianych przez tę dyrektywę stanowiło,
wśród zasad opodatkowania energii elektrycznej przewidzianych przez prawo Unii, jedyny obowiązek nałożony na
Republikę Francuską.
Artykuł 3 ust. 2 dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych
warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania należy
interpretować w ten sposób, że ustanowienie innego podatku pośredniego ciążącego na energii elektrycznej nie jest
uzależnione od wdrożenia zharmonizowanego podatku akcyzowego oraz że ponieważ podatek taki, jak sporny w
postępowaniu głównym, nie stanowi takiego podatku akcyzowego, jego zgodność z dyrektywami 92/12 i 2003/96 powinna
być oceniana w świetle warunków ustanowionych w art. 3 ust. 2 dyrektywy 92/12, aby mogły istnieć inne podatki
pośrednie zmierzające do osiągnięcia szczególnych celów.
Artykuł 3 ust. 2 dyrektywy 92/12 należy interpretować w ten sposób, że podatek taki,
jak omawiany w postępowaniu głównym, można zaklasyfikować jako „inny podatek pośredni” z uwagi na jego cel związany
z ochroną środowiska, który zmierza do finansowania dodatkowych kosztów związanych z obowiązkiem zakupu zielonej
energii, z wyłączeniem jego celów spójności terytorialnej i społecznej, takich jak geograficznie ujednolicone taryfy
i obniżenie cen energii elektrycznej dla gospodarstw domowych znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej oraz
celów wyłącznie administracyjnych, w szczególności, finansowania kosztów związanych z funkcjonowaniem
administracyjnym organów lub instytucji publicznych, takich jak médiateur national de l?énergie oraz Caisse des
dépôts, z zastrzeżeniem weryfikacji przez sąd odsyłający przestrzegania przepisów podatkowych mających zastosowanie
na potrzeby podatku akcyzowego.
Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że odnośni podatnicy mogą dochodzić
częściowego zwrotu podatku, takiego jak omawiany w postępowaniu głównym, w proporcji odpowiadającej części
osiągniętych z tego podatku wpływów nie przeznaczonych na szczególne cele pod warunkiem, że ów podatek nie został
przerzucony przez owych podatników na ich własnych klientów, czego weryfikacja należy do sądu odsyłającego.
Malwina Sik
konsultant prawny
aplikant
adwokacki
malwina.sik@isp-modzelewski.pl
tel.
(22) 517 30 67
