Akcyza i Podatek Akcyzowy – Serwis ISP – Nr. 77/2025

OBRÓT WYROBAMI AKCYZOWYMI

1. Weksel własny jako zabezpieczenie akcyzowe.

Weksel własny – o którym mowa w art. 67 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym – stanowi jedną z równoprawnych form składania zabezpieczenia akcyzowego. W tym przypadku, zabezpieczenie składane jest przez złożenie tego weksla opatrzonego prawidłowym podpisem przez podmiot we właściwym urzędzie skarbowym, wraz z deklaracją wekslową, która stwierdza treść porozumienia między wystawcą weksla a organem przyjmującym weksel, w przedmiocie jego wypełnienia. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, który przyjmuje weksel, jest natomiast zobowiązany wydać podmiotowi obowiązanemu do złożenia zabezpieczenia akcyzowego pokwitowanie złożenia zabezpieczenia akcyzowego, którego wzór określony został w przepisach wykonawczych do ustawy. Szczegółowe regulacje dotyczące obrotu wekslowego, a także wymaganych elementów weksla własnego zawiera ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. – Prawo wekslowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 160).

Ustawodawca w art. 67 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym wskazał sześć podstawowych form, w których może zostać złożone zabezpieczenie akcyzowe. Na gruncie przepisów ustawy, podatnicy są uprawnieni do wyboru jednej z tych form zabezpieczenia akcyzowego, jak również do łącznego wykorzystania różnych form zabezpieczenia – pod warunkiem, że całkowita kwota złożonego zabezpieczenia zapewnia w całości zabezpieczenie kwoty akcyzy oraz kwoty opłaty paliwowej. Prawo podmiotu zobowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego do swobodnego wyboru formy tego zabezpieczenia, spośród form określonych w art. 67 ust. 1, potwierdza regulacja art. 70 ustawy.

Jednocześnie, należy mieć na uwadze, że właściwy naczelnik urzędu skarbowego jest uprawniony do odmowy przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli nie zapewni ono pokrycia kwoty zobowiązań akcyzowych lub zobowiązań akcyzowych oraz opłat paliwowych. Sytuacja taka w praktyce mogłaby wystąpić np. wówczas, jeżeli elementy przedstawionego przez podmiot weksla wskazywałaby, że nie zapewni on pokrycia w sposób pełny kwoty wynikającej z powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego (tj. niósłby ze sobą ryzyko nieskuteczności egzekucji, w przypadku braku zapłaty przez podmiot należnych zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych). W związku z powyższym, przyjęcie przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego zabezpieczenia akcyzowego w formie weksla własnego każdorazowo poprzedza wnikliwa analiza skuteczności tej formy zabezpieczenia w indywidualnej sprawie podmiotu. Jedynie bowiem właściwy naczelnik urzędu skarbowego w prowadzonym postępowaniu dotyczącym złożenia zabezpieczenia akcyzowego jest uprawniony do stwierdzenia, czy określona forma i elementy złożonego weksla oraz deklaracji wekslowej w sposób wystarczający zapewniają pokrycie w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego. Przy czym, nadmienić należy, że prawo wekslowe przewiduje instrumenty prawne zwiększające „skuteczność” weksla, z których w uzasadnionych przypadkach naczelnik urzędu skarbowego może skorzystać. Natomiast jeżeli naczelnik urzędu skarbowego stwierdzi, że złożone zabezpieczenie akcyzowe nie zapewnia pokrycia w całości kwoty wynikającej ze zobowiązania podatkowego, jest obowiązany zażądać złożenia dodatkowego lub nowego zabezpieczenia (art. 72 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Jak wynika ze stanowiska prezentowanego przez organy podatkowe w przypadku złożenia zabezpieczenia akcyzowego w postaci weksla własnego, w kompetencjach właściwego naczelnika urzędu skarbowego będzie leżało stwierdzenie, czy określona forma zabezpieczenia – w postaci tego weksla własnego – zapewnia w sposób wystarczający pokrycie w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego i opłaty paliwowej (zob. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 listopada 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.177.2020.1.JS).

Marek Zagórski

Adwokat

marek.zagorski@isp-modzelewski.pl

tel. 22 517 30 77