?Estoński CIT?

Instytucja ryczałtu od dochodu spółek kapitałowych (tzw. estoński CIT) to proinwestycyjne rozwiązanie, które wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. Istotą „estońskiego CIT-u” jest odroczenie powstania zobowiązania podatkowego do momentu wypłaty zysku przez spółkę, w celu wspierania płynności finansowej podatników.

Spółki, które wybiorą taką formę opodatkowania, nie będą płacić podatku dochodowego od osób prawnych w miesięcznych lub kwartalnych zaliczkach, a także nie będą dokonywać rocznych rozliczeń; zobowiązanie podatkowe powstanie dopiero w momencie, gdy wspólnicy zdecydują się przeznaczyć zysk osiągnięty przez spółkę na cele własne.

Wybór takiej formy opodatkowania obejmuje okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych, przy czym dochodzi automatycznie do przedłużenia jej stosowania na kolejne okresy, chyba że podatnik dokona rezygnacji. Zasadniczo opodatkowaniu ryczałtem będzie podlegał dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

• do wypłaty udziałowcom albo akcjonariuszom (dochód z tytułu podzielonego zysku);
• na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat).

Podstawę opodatkowania będzie stanowić suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w miesiącu, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Z rozwiązania tego nie skorzystają m.in. podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, postawieni w stan upadłości i likwidacji, jak również ci, którzy zostali utworzeni w określony sposób np. w wyniku połączenia lub podziału (przy czym po upływie odpowiedniego okresu będą mogli oni z tego rozwiązania skorzystać).