Szef Krajowej Administracji Skarbowej w dniu 19 sierpnia 2024 r. zmienił interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora KIS, w której stwierdził, iż podatnik nie ma możliwości zaliczenia wydatków na zakup i utrzymanie psa do kosztów uzyskania przychodów (sygn. DOP4.8221.23.2024.GEFH).
Zmieniona interpretacja została wydana na wniosek podatnika, który prowadzi działalność związaną z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z). Podatnik planuje rozpocząć świadczenie usługi edukacyjnej, polegającej na mentoringu w zakresie programowania, optymalizacji procesów/konsultingu internetowego. Usługa polegać ma na uświadomieniu uczestnikom istotności wykorzystania technologii w prowadzonych przez nich biznesach oraz na nauczeniu uczestników kursu wykorzystania i czerpania korzyści z technologii. W związku z powyższym, Spółka będzie ponosiła koszty sprzedaży usługi i koszty marketingu, reklamy usługi w celu jej sprzedaży. Wnioskodawca planuje w celach marketingowo-reklamowych wykorzystywać zakupionego psa. Zdjęcia psa będą umieszczane na stronie internetowej wnioskodawcy, w artykułach firmowych oraz w innych materiałach promocyjnych, czy też wykorzystywane w social mediach. Wnioskodawca wskazał, że przeprowadził analizę, z której wynika, że materiały czy posty z psem mają więcej wyświetleń i lepszą „klikalność”. Jego zdaniem zwiększa to liczbę potencjalnych klientów zainteresowanych nową usługą Spółki.
Wnioskodawca poniósł wydatki na zakup psa i ponosi wydatki na jego utrzymanie, m.in. karma, zakup akcesoriów (smycz, miska), opieka weterynaryjna itd. Opiekunem psa jest Prezes Zarządu i wspólnik wnioskodawcy. Opiekun psa nie pobiera wynagrodzenia za opiekę nad psem. Psem opiekuje się w trakcie godzin pracy i poza godzinami pracy wnioskodawcy. Wydatki ponoszone na utrzymanie psa to: karma i psie przekąski, zakup akcesoriów (np. smycz, miska, zabawki), opieka weterynaryjna. Wydatki te są dokumentowane fakturami wystawianymi na wnioskodawcę. Zdaniem wnioskodawcy poniesione wydatki na utrzymanie psa przyczyniać się będą do uzyskania przychodów w sposób pośredni – wnioskodawca oczekuje wzrostu sprzedaży usług, a tym samym zwiększenia przychodów ze sprzedaży. Pies ma „spełniać funkcję reklamowo-marketingową”. Wydatki reklamowo-marketingowe przyczyniają się do zwiększenia sprzedaży usług świadczonych przez wnioskodawcę.
Dyrektor KIS stwierdził, iż wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki poniesione na zakup psa i jego utrzymanie (karma, zakup akcesoriów – smycz, miska, opieka weterynaryjna). Szef KAS uznał jednak, że interpretacja jest nieprawidłowa, ponieważ w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały niewłaściwie ocenione wydatki na zakup i utrzymanie psa.
Szef KAS podkreślił, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.
Organ ocenił aspekt przedmiotu działalności podatnika oraz przyjętą przez niego strategię jego realizacji. W tym kontekście nie dostrzegł związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy wydatkami na zakup i utrzymanie psa, a zwiększeniem przychodu z tytułu prowadzonych szkoleń z oprogramowania. Szef KAS wskazał, że działalność Spółki w tym zakresie nie jest pod żadnym względem uzależniona od posiadania przez nią psa. Obiektywnie trudno uznać, że pies wpływa na ilość i jakość prowadzonych szkoleń lub mentoringu z zakresu oprogramowania, a tym samym zwiększa korzyści ze świadczonych przez Spółkę usług edukacyjnych. Organ nie wykluczył, że wizerunki zwierząt mogą pozytywnie wpływać na zainteresowanie określonymi towarami i usługami, niemniej z wniosku nie wynika, aby istniał racjonalny związek (bezpośredni lub pośredni) pomiędzy wykorzystaniem wizerunku psa a uzyskanym przychodem z prowadzonej przez Spółkę działalności szkoleniowej. W szczególności, nie jest nim kryterium „klikalności” w social mediach. Dodatkowo Szef KAS wskazał, że większość czasu pies służy celom prywatnym (towarzyszy osobie, która pełni funkcje prezesa zarządu i jednocześnie jest jego rzeczywistym opiekunem), niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Na tej podstawie Organ uznał, że wydatki na zakup i utrzymanie psa nie wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy związanej ze szkoleniami i należy przypuszczać, że służą realizacji potrzeb osobistych, a ich ewentualne przyczynienie się do powstania przychodu jest czysto teoretyczne. Wobec tego nie można stwierdzić, że skutkują one generowaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu, a tym samym stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Karolina Karaś
tel. 32 259 71 50
