Co należy rozumieć pod pojęciem „likwidacji środków trwałych” na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Pod pojęciem likwidacji środków trwałych należy rozumieć definitywne pozbycie się środka trwałego (wykreślenie z ewidencji), np. poprzez jego zniszczenie, usunięcie, a także zwrot wynajmującemu inwestycji w obcym środku trwałym przed upływem okresu najmu lub dzierżawy.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty uzyskania przychodu nie uważa się strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

W art. 16h ust. 1 pkt 1 tej ustawy postanowiono, że opisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie, amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności.

Obecnie organy podatkowe prezentują stanowisko, że pod pojęciem likwidacji środków trwałych należy rozumieć definitywne pozbycie się środka trwałego (wykreślenie z ewidencji), np. poprzez jego zniszczenie, usunięcie, a także zwrot wynajmującemu inwestycji w obcym środku trwałym przed upływem okresu najmu lub dzierżawy (czy okresu pełnej amortyzacji). Tak stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacjach indywidualnych z 31 marca 2022 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.640.2021.1.PB, z 18 czerwca 2021 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.117.2021.2.EJ oraz z 5 lutego 2020 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.550.2019.1.AB. „Niezamortyzowana wartość nieruchomości wybudowanych na cudzym gruncie, a następnie likwidowanych w związku ze skróceniem okresu dzierżawy, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. – (…) w sytuacji, gdy umowa dzierżawy wygaśnie (bowiem przedłużenie umowy zależy od działań Gminy (…) i nie jest zależne od Spółki), a Spółka nie nabędzie innego tytułu prawnego do rozporządzania gruntem będącym przedmiotem umowy poddzierżawy i w związku z tym dojdzie do nieodpłatnego przekazania poczynionych przez Spółkę nakładów inwestycyjnych na rzecz Gminy, zgodnie z postanowieniami umowy poddzierżawy, to Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowaną części nakładów poniesionych na wybudowanie budynków i budowli będących środkami trwałymi na gruncie będącym przedmiotem umowy poddzierżawy, o których mowa we wniosku. (…)” – interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 października 2019 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.328.2019.2.MF.

Wróć do spisu treści serwisu