Czy można zmienić stawkę amortyzacji ustaloną indywidualnie?

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie umożliwiają podwyższenia lub obniżenia indywidualnej stawki amortyzacji.

Zgodnie z art. Art. 16j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 ? 10 lat, z wyjątkiem: trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych ? dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata. Stosownie zas do pkt 4 tego przepisu, dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% ? 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Z powołanego przepisu wynika brak możliwości podwyższenia lub obniżenia indywidualnej stawki amortyzacji. Pogląd ten podzielają także organy podatkowe. Przykładowo:

1) interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 czerwca 2009 r. (IPPB5/423-178/09-2/DG): ?Zatem należy uznać, iż dokonywanie odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu stawek ustalonych indywidualnie przez podatnika stanowi samodzielną metodę amortyzacji, uregulowaną w przepisie art. 16j ustawy. Metoda ta nie przewiduje możliwości podwyższenia lub obniżenia stawek amortyzacyjnych w trakcie trwania okresu amortyzacji. Zmiana stawki spowodowałaby w tym przypadku jednocześnie zmianę metody amortyzacji na określoną w art. 16i ust. 1 ustawy, tj. metodę dokonywania odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Zmiana metody amortyzacji stanowiłaby naruszenie art. 16h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.?;

2) postanowienie z dnia 30 października 2006 r., Podkarpacki Urząd Skarbowy w Rzeszowie, PUS.I/423/103-2/06: ?Metoda dokonywania odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych ustalonych indywidualnie, uregulowana w przepisie art. 16j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie przewiduje ani obniżenia ani podwyższenia stawek amortyzacyjnych. W treści ww. przepisu nie ma odesłania do uregulowań zawartych w przepisie art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Również inne przepisy nie przewidują możliwości zastosowania przepisu art. 16i ww. ustawy do zmiany indywidualnych stawek amortyzacyjnych. Tak więc podwyższenie lub obniżenie stawek amortyzacyjnych jest możliwe tylko w przypadku wyboru metody unormowanej w przepisie art. 16i. Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka nie jest uprawniona do zmiany (podwyższenia) stawki indywidualnej z 5% na 20% dla przedmiotowego środka trwałego w trakcie okresu amortyzacji. Tym samym koszt zwiększonej amortyzacji nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodów.?

Wróć do spisu treści serwisu