Czy nabywając w ramach WNT używany samochód osobowy, który ma zostać odprzedany, podatnik ma obowiązek złożenia informacji VAT-23 i zapłaty VAT?

     Czy nabycie w ramach WNT używanego samochodu osobowego, który ma zostać przez podatnika na terytorium kraju od razu odprzedany oznacza, że ma on obowiązek zapłaty VAT i złożenia VAT-23?

     Kwestia ta została poruszona m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 czerwca 2020 r. (0114-KDIP1-2.4012.113.2020.1.RD), w której organ zajął następujące stanowisko: ?(?) jeżeli podatnik nabywa w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów inny środek transportu, który będzie przez nabywcę zarejestrowany na terytorium Polski lub jeżeli inny środek transportu nie podlega rejestracji na terytorium Polski, ale będzie użytkowany na terytorium Polski ? jest zobowiązany wpłacić należny podatek od towarów i usług na rachunek właściwego urzędu skarbowego w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Podatnik jest także zobowiązany do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego na określonym formularzu (VAT-23) informacji o nabytym środku transportu, wraz z załączoną kopią faktury potwierdzającą jego nabycie.

     Pojęcie nowego środka transportu zostało zdefiniowane w treści art. 2 pkt 10 lit. a ustawy, gdzie stwierdza się, że przez nowy środek transportu rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

     Powołując się na definicję zawartą w art. 2 pkt 10 lit. a ustawy, za „nowe środki transportu” mogą być uznane pojazdy lądowe przeznaczone do transportu osób lub towarów, które spełniają określone warunki dotyczące mocy silnika bądź jego pojemności skokowej oraz dotyczące dotychczasowej długości ich używania (mierzonej czasem używania oraz przebiegiem).

     Natomiast przez „inne środki transportu”, o których mowa w art. 103 ust. 4 ustawy należy rozumieć środki transportu tożsame z nowymi, jednak nie spełniające warunku uznania ich za „nowe środki transportu” w postaci przebiegu lub okresu, który upłynął od dopuszczenia ich do użytku.

      (?) Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym na terenie Polski działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży oraz serwisu samochodów osobowych, dostawczych, ciężarowych, sprzedaży części i akcesoriów samochodowych oraz pośrednictwa w zakresie oferowania usług finansowych związanych z wyżej wymienionymi samochodami (działalność dealera samochodowego). Jednym z obszarów działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż używanych samochodów osobowych. W tym celu Spółka dokonuje nabycia samochodów od podatników podatku od wartości dodanej mających siedzibę na terenie innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a następnie dokonuje ich sprowadzenia na terytorium Polski. Nabycie samochodów następuje w celu ich sprzedaży klientom Wnioskodawcy. W ramach niniejszego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), nabycie środka transportu następuje poza systemem VAT marża. Nabywane samochody osobowe nie spełniają definicji nowych środków transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 ustawy. Nabywane samochody osobowe są to pojazdy tożsame z nowymi środkami transportu (pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów), które jednakże nie spełniają warunków uznania ich za nowy środek transportu, dotyczących przebiegu bądź okresu który upłynął od dopuszczenia takiego środka transportu do użytku. W praktyce działalności gospodarczej Spółki sprowadzone z zagranicy używane samochody osobowe znajdują nabywców najczęściej w okresie krótszym, niż miesiąc. Wystąpić mogą jednakże sytuacje, w których samochód znajduje nabywcę po upływie tego okresu. W takich sytuacjach, mając na uwadze nowelizację ustawy Prawo o ruchu drogowym, która wprowadziła obowiązek rejestracji samochodu osobowych w terminie 30 dni od dnia jego sprowadzenia do Polski, przewidując jednocześnie za brak takiej czynności kary administracyjne, Spółka zobligowana jest prawnie do dokonania rejestracji samochodu, pomimo tego, że samochód ten w dalszym ciągu przeznaczony jest do sprzedaży. W takiej sytuacji Spółka w dalszym ciągu traktuje wspomniany samochód jako towar handlowy, nie wprowadzając go do ewidencji środków trwałych, ani też nie korzystając z samochodu dla celów własnej działalności gospodarczej.

     Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy w sytuacji sprowadzenia używanego samochodu osobowego od podatnika od podatku od wartości dodanej mającego siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, który to samochód przeznaczony jest do dalszej sprzedaży Wnioskodawca będzie miał obowiązek zapłaty podatku na zasadach wskazanych w art. 103 ust. 3 w zw. z ust. 4 ustawy oraz w konsekwencji, złożenia informacji o nabywanych środkach transportu (VAT-23) w związku z możliwą rejestracją tego samochodu w celu wywiązania się z obowiązków nałożonych przez Prawo o ruchu drogowym pomimo, że samochód przeznaczony będzie do sprzedaży i nie będzie wykorzystywany do celów własnej działalności gospodarczej.

     Analiza przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz treści przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w przypadku nabycia w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów używanego samochodu osobowego, który to samochód jest przeznaczony na terytorium Polski do dalszej odsprzedaży i Wnioskodawca stosownie do ustawy Prawo o ruchu drogowym dokonuje rejestracji samochodu Wnioskodawca ma/będzie miał obowiązek zapłaty podatku na zasadach, o których mowa w art. 103 ust. 3 w zw. z art. 103 ust. 4 ustawy a w konsekwencji jest/będzie zobowiązany do złożenia informacji o nabytych środkach transportu, o której mowa w art. 103 ust. 5 ustawy (VAT-23). Przepisy ustawy jednoznacznie przewidują obowiązek obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego oraz złożenia informacji o nabywanych środkach transportu (VAT-23) w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia innych środków transportu gdy środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium Polski oraz gdy środek transportu nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju. Skoro więc Wnioskodawca zgodnie z przepisami ustawy Prawo o ruchu drogowym dokonuje rejestracji samochodu na terytorium Polski to na podstawie art. 103 ust. 3 w zw. z art. 103 ust. 4 ustawy ma/będzie miał obowiązek zapłaty podatku VAT w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego oraz złożenia informacji VAT-23.

     Należy zauważyć, że przepisy ustawy nie wprowadzają odmiennych uregulowań co do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia innych środków transportu, które na terytorium Polski są przeznaczone do dalszej odsprzedaży. Zatem pomimo tego, że Wnioskodawca który prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży samochodów osobowych, w ramach której dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia używanych samochodów do dalszej odsprzedaży i zgodnie z przepisami ustawy Prawo o ruchu drogowym dokonuje rejestracji sprowadzonego używanego samochodu na terytorium kraju to w myśl przepisów ustawy ma/będzie miał obowiązek zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 103 ust. 3 w zw. z art. 103 ust. 4 ustawy a w konsekwencji jest/będzie zobowiązany do złożenia informacji o nabytych środkach transportu, o której mowa w art. 103 ust. 5 ustawy (VAT-23)?.

     Reasumując należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie podatnik ma obowiązek zapłaty podatku VAT w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego oraz złożenia informacji VAT-23 jeśli powstanie obowiązek zarejestrowania tego samochodu, oraz w przypadku, gdy nie ma obowiązku rejestracji, ale używa tego samochodu na terytorium kraju.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu