W indywidualnej interpretacji z dnia 29 lipca 2022 r. sygn. 0114-KDIP3-2.4011.171.2022.4.JM Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej rozstrzygnął o obowiązku podatkowym wobec przebywającego w Polsce od 2019 r. obywatela Ukrainy planującego zarejestrowanie w 2023 r. działalności gospodarczej w Ukrainie, przy czym usługi miałyby być przez niego wykonywane zdalnie z terytorium Polski.
Organ stanął na stanowisku, iż wnioskodawca będzie podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Uzyskany dochód z prowadzonej działalności, który może być przypisany zakładowi położonemu na terytorium Polski podlegać będzie opodatkowaniu tylko w Polsce. W związku z tym zastosowania nie znajdą przepisy o unikaniu podwójnego opodatkowania (metoda wyłączenia z progresją).
Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego – od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
W świetle art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., zgodnie z którym za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP uważa się osobę fizyczną, która:
- posiada na terytorium RP centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
- przebywa na terytorium RP dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Powyższy przepis wskazuje dwa warunki, których spełnienie wpływa na kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce.
Jak wskazał Dyrektor KIS przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” stanowi miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd. Oprócz tego za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP uważa się osobę fizyczną, która przebywa na terytorium RP dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych. Organ wziął zatem pod uwagę miejsce, w którym znajduje się centrum interesów osobistych i gospodarczych oraz liczbę dni w roku podatkowym, w których wnioskodawca przebywał na terytorium RP i na tej podstawie rozstrzygnął gdzie będzie on podlegał obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów.
Należy podkreślić, że wnioskodawca posiada status rezydenta w Polsce. Stałe miejsce zamieszkania w okresie od 1 stycznia 2023 r. do 1 stycznia 2025 r. będzie posiadał w Polsce. Centrum interesów życiowych wiąże on z Ukrainą, jednakże w Polsce przebywa również narzeczona wnioskodawcy, z którą planuje wziąć ślub oraz zalegalizować jej pobyt w Polsce. Centrum interesów gospodarczych posiada on w Polsce – to w Polsce znajduje się jego główne źródło dochodu z pracy na etacie. Wskazać należy, że pomimo tego, że po 1 stycznia 2023 r. planuje on zarejestrować na terytorium Ukrainy jednoosobową działalność gospodarczą to jednocześnie planuje w dalszym ciągu pracować na terytorium Polski na podstawie umowy o pracę oraz umowy o dzieło. Działalność gospodarczą będzie prowadził zdalnie z Polski dla klientów z Ukrainy. Wnioskodawca obecnie przebywa i będzie przebywał w okresie od 1 stycznia 2023 r. do dnia 1 stycznia 2025 r. na terenie Polski powyżej 183 dni w danym roku podatkowym.
Karolina Karaś
tel. 32 259 71 50
