Czy płatność, która zostanie dokonana na rzecz pożyczkodawcy przez nowego wierzyciela w oparciu o subrogację będzie skutkować obowiązkiem poboru podatku u źródła?

Płatność, która zostanie dokonana na rzecz pożyczkodawcy przez nowego wierzyciela w oparciu o subrogację nie będzie skutkować obowiązkiem poboru podatku u źródła.

Odsetki stanowią świadczenie pieniężne, do którego może być zobowiązany dłużnik – korzystający z cudzych pieniędzy. Zasadniczo odsetki pełnią funkcję wynagrodzenia należnego wierzycielowi od dłużnika za korzystanie z pieniędzy, mogą jednak też mieć znaczenie waloryzacyjne oraz (w przypadku odsetek za opóźnienie) kompensacyjne i represyjne czy motywacyjne” (E.Gniewek, Kodeks cywilny. Komentarz, Legalis 2008). „Przez pojęcie odsetek rozumie się zwykle wynagrodzenie za korzystanie z cudzych pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku” (K.Pietrzykowski, Kodeks cywilny, Legalis 2008).

Wierzyciel (nowy wierzyciel) nie tylko nie dokonuje płatności za korzystanie z pieniędzy pożyczkodawcy, nie korzysta także ze środków pieniężnych pożyczkodawcy przekazanych pożyczkobiorcom – nie ma zatem podstawy do wypłaty odsetek. Celem dokonania płatności jest uzyskanie statusu wierzyciela pożyczkobiorców na skutek wstąpienia w prawa pożyczkodawcy. Zatem z powodu faktu, że płatność nowego wierzyciela nie stanowi wypłaty odsetek w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na nowym wierzycielu nie ciąży obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku.

Płatność skierowana do pożyczkodawcy przez nowego wierzyciela nie może zostać zakwalifikowana jako spłata oprocentowania z tytułu otrzymanej pożyczki również z tej przyczyny, że w momencie dokonywania powyższej płatności nie będzie istniała podstawa prawna, na podstawie której na nowym wierzycielu ciążyłby obowiązek zapłaty wskazanej sumy. Zatem dokonana płatność nie może być dla celów podatkowych traktowana jako wypłata należnych odsetek od zaciągniętej pożyczki. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia z dnia 17 lipca 2003 r. (sygn. III CZP 43/03) w odniesieniu do charakteru subrogacji ustawowej przewidzianej w art. 518 Kodeksu cywilnego „ukształtowany wcześniej stosunek obligacyjny między wierzycielem a dłużnikiem trwa nadal po zaspokojeniu roszczenia tego wierzyciela przez osobę trzecią, nowy wierzyciel (spłacający) kontynuuje zatem ten sam jurydycznie stosunek obligacyjny do czasu uzyskania świadczenia od dłużnika”. Nie można zatem mówić w takim przypadku o spłacie wierzytelności w momencie dokonania płatności przez wstępującego w istniejący stosunek wierzyciel-dłużnik.

Podsumowując, w ocenie autora, płatność, która zostanie dokonana na rzecz pożyczkodawcy przez nowego wierzyciela w oparciu o subrogację nie będzie skutkować obowiązkiem poboru podatku u źródła.

Wróć do spisu treści serwisu