Dopuszczalność zaliczenia przez najemcę części rat podatku od nieruchomości do kosztów uzyskania przychodu z działalności gospodarczej na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa z dnia 26 lipca 1991 r.”) została oceniona m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 maja 2024 r.
Interpretacja wydana została na wniosek Podatniczki, prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej w dwóch lokalach na podstawie dwóch umów najmu z dwoma różnymi właścicielami sąsiednich nieruchomości, z których jeden na podstawie aneksu do umowy najmu zobowiązał Podatniczkę jako najemcę do opłacania w czterech miesiącach roku oprócz ustalonej w umowie kwoty czynszu, również części kwartalnej raty podatku od nieruchomości, jaka wynika z powierzchni lokalu użytkowego i wysokości podatku od nieruchomości ustalonej w decyzji burmistrza gminy.
Podatniczka wnioskując o wydanie interpretacji wyraziła pogląd, że z uwagi na fakt, iż wydatek ponoszony na cztery części kwartalnej raty podatku od nieruchomości sprawia, że ma ona zachowaną możliwość korzystania z lokalu użytkowego i pozwala jej osiągać przychód, a zatem zabezpiecza źródło przychodów Podatniczki z prowadzonej działalności gospodarczej i w konsekwencji stanowi – zdaniem Podatniczki – koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ustawy z 26 lipca 1991 r.
We wzmiankowanej na wstępie interpretacji indywidualnej z dnia 7 maja 2024 r. (0113-KDIPT2-1.4011.203.2024.2.ID) Dyrektor KIS zgodził się z powyższym poglądem Podatniczki.
Organ uzasadniając swe stanowisko wskazał, że „opłaty na podatek od nieruchomości wynajmowanego lokalu, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”, zwłaszcza, że pomiędzy wydatkiem a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem zachodzi związek przyczynowy i poniesiony wydatek obiektywnie może służyć zabezpieczeniu źródła przychodów z prowadzonej przez Podatniczkę działalności gospodarczej.
Wychodząc z powyższego, Dyrektor KIS potwierdził ostatecznie, że „Dla ustalenia wysokości kosztów najmu duże znaczenie ma treść zawartej umowy. Powinno z niej wynikać, jakie wydatki związane z wynajmowaną rzeczą ponosi właściciel, a jakie najemca. Kosztami uzyskania przychodów będą więc udokumentowane kwoty ponoszone przez wynajmującego na utrzymanie lokalu i należy je zakwalifikować w ciężar kosztów uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty. Jednakże wydatki te muszą być faktycznie poniesione przez wynajmującego, a nie przez najemcę”.
dr Joanna Kiszka
Dyrektor Śląskiego Oddziału Instytutu Studiów Podatkowych
joanna.kiszka@isp-modzelewski.pl
tel. 32 259 71 50
