Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w nieprawomocnym wyroku z dnia 19 października 2023 r. (sygn. I SA/Ke 332/23) wskazał, że wynagrodzenie wypłacane za granicę z tytułu udostępnienia przestrzeni dyskowej na serwerach na potrzeby przechowywania danych informatycznych nie jest objęte w Polsce podatkiem u źródła.
Wyrok został wydany w konsekwencji zaskarżenia przez podatnika interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpiła Spółka, której przedmiot działalności stanowi prowadzenie sieci hurtowni materiałów budowlanych oraz marketów dom i ogród. W związku z prowadzoną działalnością wnioskodawca dokonuje zakupu usług od spółki, która podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiąga na terytorium RP. Usługi te polegają na udostępnieniu spółce przestrzeni dyskowej na serwerach firmy na potrzeby przechowywania danych informatycznych (hosting). Wysyłanie, przeglądanie i pobieranie danych jest możliwe poprzez przeglądarkę internetową. Serwery, które są udostępniane wnioskodawcy, nie są bezpośrednio wykorzystywane do wytwarzania produktów w sposób materialny (wytwarzania towarów).
W powyższym stanie faktycznym podatnik zwrócił się do organu z pytaniem czy wydatki ponoszone z tytułu zakupu usług udostępnienia przestrzeni dyskowej na serwerach nabywane od spółki z siedzibą poza granicami RP mieszczą się w katalogu świadczeń zawartym w art. 21 ust. 1 ustawy CIT, a w związku z tym, czy wnioskodawca zobowiązany jest do poboru podatku u źródła w myśl art. 26 ust. 1 ustawy CIT?
Zdaniem spółki usługi dostępu do przestrzeni dyskowej (serwerów) nie stanowią użytkowania urządzenia przemysłowego, gdyż serwery nie są przeznaczone do procesu produkcji, ale służą jedynie do przechowywania danych. Natomiast pojęcie „urządzenie przemysłowe” należy rozumieć jako składnik majątku pełniącego funkcję pomocniczą w ramach procesu przemysłowego rozumianego jako ciąg działań mechanicznych lub chemicznych służących do masowej produkcji towarów. Wnioskodawca wyjaśnił, że jego zdaniem wpłacane należności nie stanowią przychodów z praw autorskich lub praw pokrewnych, przychodów za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego ani przychody z tytułu usług przetwarzania danych, ani nie mieszczą się w katalogu pozostałych świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT. Tym samym usługa świadczona na rzecz wnioskodawcy, jako niedotycząca żadnego ze świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT, nie podlega w Polsce obowiązkowi poboru zryczałtowanego podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy CIT.
Organ interpretacyjny stwierdził, że stanowisko, które spółka przedstawiła we wniosku jest nieprawidłowe.
WSA wskazał, że istotne znaczenie w sprawie ma treść art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy, a precyzyjniej rozumienie zwrotu „użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego”, które nie zostało zdefiniowane w tej ustawie.
WSA wskazał, że należność za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego zachodzi wówczas, gdy płatność ta ma miejsce w związku z wynajęciem (dzierżawą, leasingiem) sprzętu, a nie ze świadczeniem polegającym na udostępnieniu przestrzeni na serwerze, umożliwiającym przechowywanie na nim danych. W konsekwencji WSA wskazał, że wypłacane za granicę wynagrodzenie za udostępnienie przestrzeni dyskowej na serwerach na potrzeby przechowywania danych informatycznych nie jest objęte w Polsce podatkiem od źródła.
Karolina Karaś
tel. 32 259 71 50
