W przypadku gdy rzeczy są trwale połączone i to w taki sposób, że nie byłoby możliwe ich odłączenie od rzeczy głównej (budynku) bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego można uznać, że mamy do czynienia z dostawą nieruchomości oraz składników majątku ze stawką właściwą dla nieruchomości.
Odpowiedź na pytanie zależy od stopnia związania tych elementów z nieruchomością. W tym miejscu należy wskazać, że zagadnienie opodatkowania świadczeń kompleksowych nie jest uregulowane w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. i opiera się na orzecznictwie TSUE oraz sądów krajowych. Każdy przypadek wymaga odrębnej oceny w celu ustalenia, czy dane świadczenie składające się z dających się wyodrębnić elementów składowych, powinno być opodatkowane jednolicie według reguł dla świadczenia wiodącego, czy też mimo powiązania, bez popadania w sztuczność, każdy element składowy można opodatkować odrębnie. Doktryna świadczeń kompleksowych zakłada zatem, że zespół dających się wyodrębnić jako usługi lub dostawy czynności, z uwagi na ich funkcjonalne powiązanie dla celów podatkowych traktuje się jako jednolitą czynność, opodatkowaną w sposób przypisany dla tego elementu, który ? oceniając z perspektywy nabywcy ? ma zasadnicze znaczenie. W analizowanym przypadku można posiłkować się także przepisami Kodeksu cywilnego, mówiącymi o częściach składowych rzeczy. Otóż częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.
Do przedmiotów wolnostojących można natomiast odnieść regulacje Kodeksu cywilnego mówiące o przynależności. Przynależnościami są rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi. Przynależność nie traci tego charakteru przez przemijające pozbawienie jej faktycznego związku z rzeczą główną. Pomiędzy rzeczą główną, a przynależną zachodzi wyłącznie związek funkcjonalny. Nie ma więc ścisłej więzi fizycznej, która powoduje, że rzecz staje się częścią składową innej rzeczy. Z tego powodu przynależność może stanowić przedmiot samoistnego obrotu, natomiast część składowa nie może być przedmiotem odrębnej dostawy.
Reasumując: w przypadku gdy wskazane elementy są trwale połączone i to w taki sposób, że nie byłoby możliwe ich odłączenie od rzeczy głównej (budynku) bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego można uznać, że mamy do czynienia z dostawą nieruchomości oraz składników majątku ze stawka właściwą dla nieruchomości.
