TSUE w dniu 5 października 2023 r. wydał ważny wyrok, w którym rozstrzygnął w zakresie możliwości zastosowania dwóch obniżonych stawek VAT wobec towarów mających te same obiektywne cechy i właściwości (sygn. sprawy C‑146/22).
Skarżąca prowadzi sieć kawiarni we Wrocławiu i wprowadza do obrotu napój mający postać gorącej czekolady. Skarżąca zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie wiążącej informacji dotyczącej stawki VAT mającej zastosowanie do tego napoju. Organ uznał, że sprzedaż na wynos i sprzedaż na miejscu tego napoju należy uznać za dostawy towarów, którym towarzyszą usługi dodatkowe, a mianowicie przygotowanie i podanie napoju klientowi do bezpośredniej konsumpcji. Wywiódł on z tego, że świadczenie to jest objęte działem 56 PKWiU, zatytułowanym „Usługi związane z wyżywieniem”, w związku z czym takie dostawy towarów podlegają obniżonej stawce VAT wynoszącej 8%. Podobnie stwierdził organ drugiej instancji. Z uwagi na to do WSA we Wrocławiu skierowano skargę na decyzję.
WSA we Wrocławiu miał wątpliwości co do zgodności rozpatrywanych przepisów krajowych i praktyki krajowej z dyrektywą VAT, według jej wykładni dokonanej w orzecznictwie Trybunału, a także z zasadami wspólnego systemu VAT. Ponadto WSA wyraził wątpliwość co do tego, czy w świetle zasady pewności prawa ustawodawca krajowy może skorzystać z dwóch różnych źródeł klasyfikacji, CN i PKWiU, w celu określenia stawki VAT mającej zastosowanie do tej samej kategorii towarów lub usług.
WSA zwrócił się do TSUE z pytaniem czy praktyka administracyjna powodująca zastosowanie dwóch różnych obniżonych stawek VAT wobec towarów mających te same obiektywne cechy i właściwości w zależności od wystąpienia usług przygotowania i podania takiego towaru, różnicująca tym samym takie towary pod względem podmiotowym, a nie przedmiotowym, jest zgodna z zasadą neutralności podatkowej i zasadą pewności prawa? Wskazać należy, że polski ustawodawca przewidział stosowanie obniżonych stawek VAT do „środków spożywczych”, o których mowa w pkt 1 załącznika III do dyrektywy VAT, oraz do „usług restauracyjnych i cateringowych”, o których mowa w pkt 12a tego załącznika III. I tak art. 41 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje, że obniżona stawka podatku w wysokości 5 % ma zastosowanie do towarów i usług wymienionych w załączniku nr 10 do tej ustawy, który odnosi się do pozycji CN 2202. Jednakże te towary i usługi nie mogą korzystać z tej stawki, jeżeli należą do działu 56 PKWiU. W tym kontekście
TSUE uznał, że art. 98 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. nie stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które przewiduje, że środki spożywcze składające się z tego samego głównego składnika i zaspokajające tę samą potrzebę przeciętnego konsumenta podlegają dwóm różnym obniżonym stawkom podatku od wartości dodanej (VAT). Stawka będzie zależeć od tego, czy produkty są sprzedawane detalicznie w sklepie, czy też są przygotowywane i podawane klientowi na gorąco na jego zamówienie w celu natychmiastowego spożycia, pod warunkiem że owe środki spożywcze nie wykazują analogicznych właściwości pomimo wspólnego głównego składnika lub że różnice między tymi środkami, w tym dotyczące usług wspomagających, jakie towarzyszą ich dostawom, w istotny sposób wpływają na decyzję przeciętnego konsumenta o zakupie jednego lub drugiego z tych środków.
Karolina Karaś
tel. 32 259 71 50
