Tytułowe zagadnienie stało się przedmiotem interpretacji indywidualnej nr 0113-KDIPT2-1.4011.375.2024.2.KD z dnia 26 czerwca 2024 r., w której Dyrektor KIS dokonał kwalifikacji wydatku na gruncie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa z dnia 26 lipca 1991 r.”) oraz ocenił możliwość jego traktowania jako kosztu reprezentacji, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 powołanej ustawy.
Interpretacja wydana została na wniosek podatniczki, która w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej zajmuje się pracą w mediach, w tym w mediach społecznościowych, polegającą na prowadzeniu klientom profili firmowych, w tym na odpowiadaniu w imieniu kontrahentów na wiadomości – zapytania sprzedażowe od ich potencjalnych klientów. Ponieważ czas odpowiedzi na zapytanie jest istotny dla wyboru oferty klienta i zyskanie rozpoznawalności względem ofert konkurencji, a stały kontakt z potencjalnym klientem kontrahenta zapewnia większy wpływ na jego proces zakupowy i zwiększa prawdopodobieństwo pozyskania nowego klienta, a w konsekwencji wzrost obrotów kontrahentów i szans na nowe zlecenia dla podatniczki, zaś smartwatch pozwala na szybkie sprawdzanie przychodzących wiadomości i poprzez przyspieszenie reakcji na zapytania od potencjalnych klientów pozwoli na zmaksymalizowanie działań, a w rezultacie na zwiększenie dochodu – podatniczka wnioskując o wydanie interpretacji dążyła do potwierdzenia dopuszczalności zaliczenia wydatku na to urządzenie do kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. We wniosku dodała, że w ramach działań z zakresu dziennikarstwa, nagrywa materiały na żywo, których nie może przerwać, a smartwatch pozwoliłby jej monitorować przychodzące wiadomości bez przerywania tych działań. Zadeklarowała przy tym, że smartwatch nie będzie wykorzystywany poza działaniami w ramach działalności gospodarczej, a po godzinach pracy będzie odkładany do stacji ładującej.
Organ interpretacyjny ocenił stanowisko podatniczki jako prawidłowe.
W uzasadnieniu wzmiankowanej na wstępie interpretacji indywidualnej (nr 0113-KDIPT2-1.4011.375.2024.2.KD) z dnia 26 czerwca 2024 r.. Dyrektor KIS uznał w szczególności, że w związku z wydatkiem na zakup smartwatcha nie znajdzie zastosowania przepis art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., wykluczający zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, podatniczka bowiem ponosząc tenże wydatek nie dąży do wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku działalności wobec innych podmiotów, uwypuklenia zasobności, ani podkreślenia profesjonalizmu.
Zdaniem organu zakup smartwacha nie ma też na celu zachęcenia potencjalnych klientów do skorzystania ze świadczonych przez podatniczkę usług, a jedynie służy poprawie ich jakości i szybkości wykonywania.
Tym samym Dyrektor KIS zgodził się, że wydatek poniesiony przez w związku zakupem smartwacha, może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. Jednakowoż zaznaczył, że podatniczce jako odnoszącej korzyść z faktu zaliczenia wskazanego we wniosku wydatku do kosztów uzyskania przychodu ciąży obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego poniesionego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak również obowiązek właściwego jego udokumentowania.
dr Joanna Kiszka
Dyrektor Śląskiego Oddziału Instytutu Studiów Podatkowych
joanna.kiszka@isp-modzelewski.pl
tel. 32 259 71 50
