Dodatek uzupełniający zasiłek chorobowy oraz świadczenie rehabilitacyjne, a podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne
Z dniem 11 czerwca 2025 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wydał decyzję nr 294 (sygn. sprawy DI/100000/43/403/2025) w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne pracowników dodatku uzupełniającego zasiłek chorobowy oraz świadczenie rehabilitacyjne.
Przedsiębiorca w regulaminie wynagradzania pracowników wskazał, że przyznaje pracownikom przebywającym na zwolnieniu lekarskim dodatki uzupełniające do zasiłku chorobowego/świadczenia rehabilitacyjnego za okres zwolnienia lekarskiego wynikającego z choroby nowotworowej, w celu wyrównania ich do 100 % podstawy zasiłku/świadczenia. Wyrównanie przysługuje w okresie zwolnienia lekarskiego oraz świadczenia rehabilitacyjnego wynikającego z choroby nowotworowej.
Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w §2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z choroba zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.
Jak wynika z treści §1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o PIT, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
Z kolei zgodnie z art. 18 ust. 2 ustawy, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, nie uwzględnia się wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków.
Jak wskazuje §2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, podstawy wymiaru składek nie stanowią składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku. Dodatkowo zgodnie z §2 ust. 1 pkt 25 niniejszego rozporządzenia, podstawy wymiaru składek nie stanowi dodatek uzupełniający 80% zasiłek chorobowy wypłacany przez pracodawcę – do kwoty nieprzekraczającej łącznie z zasiłkiem chorobowym 100% przychodu pracownika, stanowiącego podstawę wymiaru składek.
Tym samym w ocenie Zakładu zasadnym jest przyjęcie wykładni rozszerzającej w odniesieniu do §2 ust. 1 pkt 22 rozporządzenia i uznanie za prawidłowe, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią dodatki uzupełniające zasiłek chorobowy, jak również dodatki uzupełniające świadczenie rehabilitacyjne wypłacane przez pracodawców – do kwoty nieprzekraczającej łącznie z zasiłkiem chorobowym lub świadczeniem rehabilitacyjnym 100% przychodu pracownika.
