Jak obliczyć przychód za udostępnienie pracownikowi roweru elektrycznego w celu dojazdu do pracy?

W przypadku, gdy pracodawca udostępni pracownikowi nabyty w celu ułatwienia dojazdu do pracy rower elektryczny powstaje pytanie o sposób, w jaki należy obliczyć przychód z tego tytułu w świetle ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa z 26 lipca 1991 r.”). Wykluczone jest bowiem zastosowanie ryczałtu, przewidzianego w art. 12 ust. 2a tejże ustawy. Do przedmiotowej kwestii odniósł m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (Dyrektor KIS) w interpretacji indywidualnej z dniu 17 października 2024 r. (znak: 0112-KDWL.4011.93.2024.2.DK).

Interpretacja wydana została na wniosek pracodawcy, który kierując się dążeniem do poprawy jakości życia i zdrowia pracowników oraz redukcji zanieczyszczenia powietrza sfinansował dla pracowników zakup rowerów elektrycznych. Założył przy tym, że koszty naprawy i eksploatacji rowerów oraz koszty dotyczące zużycia energii elektrycznej w celu doładowania ich baterii będą leżały po stronie pracownika, rowery pozostaną natomiast własnością pracodawcy. Rowery będą udostępnianie pracownikom za ich pełną zgodą. Korzystać z nich będą mogli jednak jedynie w zakresie dojazdu z domu do pracy i z zakładu pracy do domu.

Ponieważ z art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 1 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych wynika, że pojazd elektryczny to pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, a maksymalna prędkość, jaką osiągają zakupione rowery elektryczne wynosi 25 km/h, pracodawca przyjął, że rowery te nie stanowią pojazdów samochodowych i tym samym nie zaliczają się do grupy pojazdów elektrycznych. Wnioskując zaś o interpretację dążył do potwierdzenia prawidłowości swych założeń, że wysokość miesięcznego ryczałtu za użytkowanie roweru elektrycznego stanowi przychód ze stosunku pracy z tytułu nieodpłatnego świadczenia, podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 12 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., natomiast sam ryczałt należy skalkulować w oparciu o uśrednioną cenę wynajmu rowerów elektrycznych na godziny w skali miesiąca, podzielić ją przez uśrednioną liczbę dni do przepracowania w miesiącu i otrzymaną wartość pomniejszyć o średnioroczne koszty eksploatacji oraz koszty ładowania baterii występujące po stronie pracownika. Spółka przyjęła przy tym, że pracownicy korzystają z rowerów tylko przez jedną godzinę dziennie.

We wskazanej na wstępie interpretacji Organ zgodził się ze stanowiskiem Spółki dotyczącym powstania u pracowników, którzy otrzymają do użytkowania rowery elektryczne, przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń zaliczonego do źródła: stosunek pracy. Przyjęcie świadczenia oferowanego przez pracodawcę leży bowiem w interesie pracownika, któremu pozwala uniknąć wydatku, jaki musiałby ponieść w związku z dojazdem do pracy innymi środkami transportu lub zaoszczędzić czas, jaki pracownik musiałby przeznaczyć na dojście do pracy. Można również określić, jaką korzyść uzyskał dany pracownik.

Niemniej jednak Dyrektor KIS zanegował przyjętą przez Spółkę metodę wyliczenia miesięcznej wartości świadczenia niepieniężnego. Zdaniem Dyrektora KIS wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania roweru elektrycznego będącego własnością pracodawcy do celów prywatnych nie została wprost określona w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r., wartość tę jednak można i należy ustalić zgodnie z art. 11 ust. 2-2b w związku z art. 12 ust. 3 tej ustawy.

Oznacza to m.in., że wysokość przychodu trzeba ustalić na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Tym samym, w ocenie Dyrektora KIS, dla celów określenia przychodu pracowników należy wziąć pod uwagę ceny rynkowe tożsamych lub w przypadku braku tożsamych, najbardziej podobnych świadczeń, czyli ceny rynkowe, jakie obowiązują za godzinny najem (udostępnienie) roweru elektrycznego, w którym opłaty związane z użytkowaniem roweru ponosi korzystający a nie właściciel.

Ostatecznie w interpretacji indywidualnej z 17 października 2024 r. (znak: 0112-KDWL.4011.93.2024.2.DK) Dyrektor KIS wskazał, że „[…] miesięczna wartość świadczenia niepieniężnego powinna być określona na podstawie iloczynu ceny rynkowej jaka obowiązuje za godzinny najem (udostępnienie) roweru elektrycznego (w którym opłaty związane z użytkowaniem roweru ponosi korzystający a nie właściciel) i ilości godzin przeznaczanych w miesiącu na dojazd do pracy”.

 

 

Wróć do spisu treści serwisu