Jak określić koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży wierzytelności pożyczkowej?

     Do kosztów uzyskania przychodów zaliczona może zostać zaliczona tylko część niespłaconej wartości nominalnej pożyczki odpowiadająca cenie zbycia.

     Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty uzyskania przychodu nie uważa się strat w części niepokrytej przychodami uzyskanymi z nabytych wierzytelności, w tym nabytego pakietu wierzytelności. Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 39 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, w tym w sposób określony w art. 12 ust. 1 pkt 7, z wyjątkiem wierzytelności lub jej części, które uprzednio zostały zarachowane jako przychód należny – do wysokości uprzednio zarachowanej jako przychód należny.

     Do kosztów uzyskania przychodów zaliczona może zostać zaliczona tylko część niespłaconej wartości nominalnej pożyczki odpowiadająca cenie zbycia (przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 02 2015 r., IPTPB3/423-397/14-4/KJ). Pozostała część wartości nominalnej pożyczki (kwoty głównej) nie stanowi podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Podatkowych kosztów uzyskania przychodów nie stanowi również wartość naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek dotyczących zbywanej wierzytelności pożyczkowej (przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21.11.2016 r., 2461-IBPB-1-3.4510.787.2016.1.KB). Prawidłowość tego stanowiska potwierdzają sądy administracyjne, czego przykładem może być wyrok WSA w Warszawie z dnia 17.03.2016 r., III SA/Wa 123/16: „nie może (?) wystąpić sytuacja, w której dojdzie do pominięcia dyspozycji art. 16 ust. 1 pkt 39 u.p.d.o.p. tzn. w sytuacji wystąpienia straty, do kosztów uzyskania przychodów nie może być zaliczona cała wartość udzielonej pożyczki. Koszt podatkowy może być w tej sytuacji ustalony tylko do wysokości uzyskanego przychodu. W tym miejscu przypomnieć należy, że w opisie przedmiotowego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca założył, iż uzyska przychód w wysokości niższej niż wartość udzielonej pożyczki. W tej sytuacji będzie zatem mógł rozpoznać koszt w wysokości równej z osiągniętym przychodem. Nic będzie mógł natomiast zaliczyć w poczet kosztów podatkowych poniesionej na przedmiotowej transakcji straty, co nie równoznaczne z tym, że opodatkowany zostanie majątek. W tej bowiem sytuacji Spółka nie wykaże żadnego dochodu do opodatkowania”.

Wróć do spisu treści serwisu