Jak ująć w księgach rachunkowych i podatkowych zakup wartości niematerialnej i prawnej o wartości nie przekraczającej 10 tys. zł?

W przypadku, gdy wartość początkowa nabytych przez Instytut autorskich praw majątkowych lub licencji nie przekroczy 10 000 zł, wydatki na ich nabycie mogą stanowić koszty uzyskania przychodu „bezpośrednio” bez obowiązku ujęcia nabytych autorskich praw majątkowych lub licencji w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Amortyzacji – zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – podlegają nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 16d ust. 1 tej ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy wartość początkowa nabytych przez Instytut autorskich praw majątkowych lub licencji nie przekroczy 10 000 zł, wydatki na ich nabycie mogą stanowić koszty uzyskania przychodu „bezpośrednio” bez obowiązku ujęcia nabytych autorskich praw majątkowych lub licencji w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Podobnie na gruncie prawa bilansowego. Zgodnie z art. 32 ust. 6 ustawy o rachunkowości, dla środków trwałych o niskiej jednostkowej wartości początkowej można ustalać odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe w sposób uproszczony, przez dokonywanie zbiorczych odpisów dla grup środków zbliżonych rodzajem i przeznaczeniem lub jednorazowo odpisując wartość tego rodzaju środków trwałych. Powyższą zasadę stosuje się także do wartości niematerialnych i prawnych. Tak stanowi art. 33 ust. 1 tej ustawy. Autor rekomenduje aby powyższe rozwiązanie ewidencyjne wynikało z polityki rachunkowości.

Wróć do spisu treści serwisu